Blondynka z klubu

Ta akcja jest o tyle inna niż poprzednie, że została przeprowadzona po części z myślą o czytelnikach bloga. :)

Tego dnia słabo się czułem, byłem śpiący i pozbawiony siły. W ogóle nie planowałem, nawet nie myślałem o pójściu do klubu, ale zadzwonił do mnie kolega i zaczął namawiać na wyjście. Okazało się, że ma już nagranego na wyjście naszego wspólnego kolegę. Po długim namawianiu odpowiadam, że się zastanowię. No i się zastanawiam - nie czuję się idealnie, ale przecież mogę się napić z kolegami, a przy okazji MOŻE "dla jaja" zrobię akcję, z której potem opiszę raport. A jeżeli nie będę się czuł na siłach, to ograniczę się do pogadania z kumplami, co jest samo w sobie całkiem fajną perspektywą. W końcu dzwonię do kolegi i oznajmiam, że przybędę.

Przygotowuję się, ubieram, wyjeżdżam.

Docieram do klubu i znajduję w środku chłopaków, którzy właśnie w trakcie chlania. Jeden z nich tak jak ja pije normalnie, ale drugi jest z tych, którzy piją jak smoki. Pijemy, gadamy i na razie tylko luźno gapimy się na laski.

W klubie jak to w klubie, ładnych kobiet jest wiele, niestety część jest z facetami. W pewnym momencie zauważam jedną laskę, która zdecydowanie wyróżnia się swoją urodą. Jest średniego wzrostu jasną blondynką z BARDZO zgrabnymi nogami i ŚLICZNĄ, dziewczęcą twarzą. Ma odsłonięte, zgrabniutkie łydki z mlecznobiałą skórą. Całościowo sprawia wrażenie "świeżości", a także niewinności. Wygląda trochę tak, jakby miała 15 lat i spędziła całe życie w jakimś kurorcie dbając o cerę. Oczywiście widzę, że tak naprawdę ona ma ponad 20 lat, wiem też o tym, że jej cera to kwestia genetyki - niektóre laski tak mają, ale efekt jest tak czy inaczej bardzo fajny. Dziewczyna nie jest z absolutnie najwyższej półki - są ładniejsze, ale aż tak wiele jej nie brakuje i jest zdecydowanie "bardzo ładna", a nie tylko "ładna". To nie jest topowy klub i tak się składa, że ona jest najlepszą laską w klubie.

Jej towarzyszką jest jako tako ładna, ale jednocześnie dużo słabsza brunetka - ładna twarz i w miarę przyjemne, choć odrobinkę za masywne ciało. (nie jakaś specjalna otyłość, tylko bardziej grubokoścista budowa ciała).

Ok, czyli mamy najlepszą laskę w klubie - bez faceta, w towarzystwie jednej koleżanki - bardzo dobra sytuacja. Niestety są dwa problemy - duży i mały.

Mały problem jest taki, że właśnie podbiło do nich jakichś dwóch facetów. To najczęściej oznacza powiedzmy 5% szansę na to, że laski zostaną z tymi kolesiami, a 95% szansę, że za najdalej 10 minut będą już wolne. Jeżeli ci goście je wyrwą, to trudno, ale najbardziej prawdopodobne jest to, że im to się nie uda - facetów którzy podchodzą w klubach jest dużo, facetów którzy są w tym dobrzy jest wielokrotnie mniej.

Dużym problemem jest moje samopoczucie. Nie, nie czuję się zestresowany - czuję się słabo fizycznie, jestem BEZ ENERGII, najchętniej bym się położył i zasnął. No cóż, tak to bywa gdy idzie się do klubu mając "zły dzień", bo akurat wtedy kolega zadzwonił, zamiast wyjść wtedy, gdy jest się w dobrej formie. W tej chwili z jednej strony mam psychiczne pragnienie zdobycia blondynki, ale moje ciało ma ochotę na danie sobie spokój i odpoczynek. Postanawiam spróbować się jakoś ogarnąć, bo mam wrażenie, że w swoim obecnym stanie przedstawiałbym w potencjalnej akcji nędzny cień siebie samego. Zamawiam więc Red Bulla, szybko go piję i idę NA PARKIET. Z góry mówię, że osoby spodziewające się teraz opisu uwodzenia na parkiecie będą zawiedzione, bo żadnego uwodzenia na parkiecie nie było. Poszedłem na parkiet w celu zrobienia "Aerobiku" - po prostu poruszać się, rozgrzać, "rozbudzić się". Nie ma maksa, bo nie przecież nie chciałem się spocić czy też pomiąć sobie zbytnio ubranie, ale tak umiarkowanie. Tańczę sobie, gapię się na laski w nadziei, że moi ich widok też mnie trochę pobudzi, ale niczego nie robię. Mijają tak kolejne minuty i kogo widzę kilka metrów dalej? Oczywiście blondynkę razem z jej koleżanką brunetką. Czyli wyszło tak jak się spodziewałem - faceci którzy do nich podeszli pogadali, pogadali, a potem zostali spławieni. Teoretycznie mógłbym do niej podejść na parkiecie, bo czuję się już lepiej, ale podejścia w tańcu to nie moja specjalność, więc odwracam się do nich plecami, odchodzę kolejne kilka metrów dalej i kontynuuję "aerobik".

Po kilku minutach poczułem się już całkiem ok - nie super, ale normalnie, więc mogłem przejść do dalszych działań. I tutaj są dla mnie jasne dwie sprawy:

1. Podrywanie na parkiecie to nie mój styl, zdecydowanie chcę podejść poza parkietem.

2. Laski są dwie, więc najlepiej będzie podejść z kolegą, w układzie 2x2.

Jestem w klubie z dwoma kolegami, obu których znam od wielu lat, tak więc wiem doskonale jacy są i czego mogę się po nich spodziewać podczas akcji. I wiem też od razu, że jeden z nich jest zbytnio "niesterowalny", za mało zdyscyplinowany, natomiast drugi będzie dużo lepszym wyborem. Ten pierwszy to taki klasyczny "stary TIANowiec", który jest dobry, ale lubi robić rzeczy po swojemu. A ten drugi to osoba którą uczyłem od podstaw, czyli ktoś kto podchodzi do tego w podobny, zdyscyplinowany sposób, a przy okazji ma także względem mnie spory dług wdzięczności.

Gdzież jest więc mój wierny giermek? :)

Schodzę z parkietu i idę szukać moich kolegów. Odnajduję ich i widzę, że obracają jakieś brunetki - w sumie mogłem się tego spodziewać. Jest mały problem, bo oni są w trakcie akcji, a ja bym chciał zabrać jedno z nich do mojej. Zastanawiam się i patrzę na laski - są ładne, ale wyraźnie słabsze od blondynki którą chcę zdobyć. Znajduję w tym usprawiedliwienie do zakłócenia ich akcji, aczkolwiek postanawiam dać im jeszcze trochę czasu - jeżeli zaczekam, to wtedy ten kolega którego nie zabieram będzie miał większe szanse na sukces ze swoją brunetką. Po może 10 minutach podchodzę i wyjaśniam drugiemu koledze sytuację. Zgadza się olać swoją brunetkę i idzie ze mną pomóc mi w polowaniu na blondynkę.

Idziemy w kierunku miejsca, gdzie ostatnio widziałem na parkiecie blondynkę. Jest tam nadal, więc zaczynamy "czatować" na prawdopodobnej trasie jej powrotu. Nie jest to nic specjalnie ekscytującego, ale wolę to niż uwodzenie na parkiecie.

Stoimy z kolegą i rozmawiamy, aż wreszcie widzę, że dziewczyny schodzą z parkietu. W tym momencie następuje zasadniczo najtrudniejszy element całej akcji - zrobienie DOBREGO podejścia. Bardzo łatwo jest zrobić JAKIEŚ podejście, to znaczy średnie lub słabe. I nawet może coś z takiego średniego czy nawet słabego podejścia być, tylko pytanie jak często i z jakiej klasy kobietami. A ja chcę ZMAKSYMALIZOWAĆ swoje szanse na sukces, więc chcę zrobić DOBRE podejście, a to nie jest łatwe. Idealnie byłoby, gdybym mógł najpierw "zaprezentować" się lasce, tak aby ona mnie zobaczyła, odnotowała w swojej głowie pozytywne wrażenie, a ja niby dopiero wtedy bym ją zauważył i "spontanicznie" do niej podszedł, startując z poziomu jej pozytywnego wrażenia, a nie jakiegoś losowego faceta pojawiającego się znikąd i gadającego jej coś od razu do ucha. Inaczej może się u niej pojawić irytacja i/lub "autopilot" na spławienie natręta, zanim w ogóle będę miał szanse jej coś zaprezentować. Oczywiście to nie jest jedyny czynnik i nie jest to też absolutnie konieczne, ale na pewno lepiej jest, gdy tak to wygląda. Niestety klub żyje swoim życiem, ludzie ciągle się kręcą i przepychają, jest wielka szansa np. na to, że między mną a laską pojawią się przechodzące między nami osoby, a w tym czasie ona mnie minie i będę ją musiał "ganiać od tyłu", albo zaryzykować np. to, że laska wejdzie mi na nie wiadomo jak długo do damskiej toalety.

Zanim przejdę dalej, wspomnę o kilku rzeczach, które działają na moją korzyść i które są tutaj istotne:

1. Jestem dość atrakcyjnym fizycznie facetem - według większości ocen jestem 6-7/10. To nie jest żaden super dobry wygląd, takich facetów jest mnóstwo, a w klubie zawsze (tego dnia też) są faceci zdecydowanie przystojniejsi ode mnie, ale to jednak ma znaczenie, bo co prawda nie jestem w czołówce, ale podobam się kobietom. To tak samo jak z laską 6-7/10 - taka laska nie robi super wrażenia, raczej nie wywołuje super napalenia, ale "na spokojnie" się podoba.

2. Jestem BARDZO dobrze ubrany. W dużym skrócie mówiąc, bardzo dobre ubranie z jednej strony wygląda dobrze optycznie, a z drugiej strony sugeruje, że dany facet jest zamożny, że pewnie prowadzi fajne życie i jest ogólnie ogarnięty, że ma powodzenie u innych kobiet i jest dobrą partią, itd itp. Generalnie rzecz biorąc, bardzo dobre ubranie powoduje, że już na starcie wiele kobiet patrzy na nas dużo bardziej przyjaznym wzrokiem.

3. Jestem AUTENTYCZNIE wyluzowany. Nie tak jak wielu innych facetów, którzy co prawda są w stanie podejść, czy też raczej "przełamać się do podejścia", ale tak naprawdę nadal jest w nich napięcie, napięcie które widać w ich spojrzeniu, minie i ruchach. Ja jestem autentycznie wyluzowany, a człowiek wyluzowany lepiej wypada i ma lepszą "energię". Nawiasem mówiąc, są badania naukowe które wykazały, że atrakcyjność seksualna wbrew typowym wyobrażeniom nie zależy od poziomu testosteronu, czyli od męskości, ale od niskiego poziomu kortyzolu, "hormonu stresu", czyli zasadniczo właśnie od wyluzowania.

4. Stosuję to, co nazywam "Grą Aktorską". Chodzi o to, że wchodzę w pewną "rolę", odgrywam różne rzeczy, podobnie jak czyni to aktor teatralny (teatralny, bo on musi grać na żywo, bez powtórek). Tylko ja nie odgrywam określonej postaci, a raczej określony RODZAJ postaci (typ faceta), czy też konkretne cechy, reakcje i zachowania.

To nie jest łatwa sprawa do wytłumaczenia - nie tylko w tekście, ale nawet na żywo. Wiele osób nie za bardzo dostrzega efekt, a ci którzy dostrzegają często miewają problemy z brakiem wyluzowania, potrzebnym do robienia tego w praktyce.

Nie chcę się nad tym zbytnio rozwodzić, ale w skrócie chodzi o to, aby kontrolować swoją "energię", swoją mimikę i spojrzenie, a także mowę ciała, poprzez ODGRYWANIE czegoś. Większość ludzi tego nie ma i nawet pomijając zestresowanie i podobne "twarde" problemy z ich energią, to nawet gdy niby wszystko jest ok, tak naprawdę ich energia, ich ekspresja jest zbyt "pospolita", "rozmyta", "niewyraźna". I przez to oczywiście są dużo mniej charyzmatyczni niż teoretycznie mogliby być. Ja natomiast ODGRYWAM pewną "rolę " czy "pozę" i przez to jestem bardziej charyzmatyczny w obrębie tej pozy, bo jest ona "silniejsza", wyraźniej zarysowana.

Swoją drogą, to co robię jest tak naprawdę przeciwieństwem tego, co zalecają różnego rodzaju głupie porady, według których należy "być sobą", albo "być naturalnym", itd itp. Ja NIE JESTEM - ja jestem "AKTOREM" i ogromnie sobie cenię to, że nie wierze w głupoty i nie jestem przywiązany do jakiegokolwiek "bycia sobą".

Wracając do klubu i do "polowania na blondynkę", to laska jest młoda i wygląda raczej niewinnie, tak więc będę chciał uderzyć w nieco łagodniejszy, ale nie przesadnie miękki image. Chcę być tym facetem, który jest od niej starszy i bardziej doświadczony, a także bogaty, ale jednocześnie jest też w miarę "niezepsuty". Nie chcę wyjść na cwaniaka, czy też na gościa który rucha dużo kobiet (którym jestem w istocie). Wersja którą chcę pokazać jest taka, że bardzo mi się spodobała i może widzę w niej "coś więcej" niż tylko urodę - ale też bez przegięcia w drugą stronę, bo mam być niezepsutym, ale bardziej doświadczonym od niej facetem, który ma powodzenie u kobiet.

"Wchodzę w rolę" i podążam w kierunku blondynki, kolega idzie ze mną. Staję na jej drodze, ale dając nam trochę dystansu, tak abym mógł nawiązać z nią kontakt wzrokowy, tak aby miała okazję zobaczyć mnie jeszcze przed samą interkacją.

Patrzę się na nią, ona instynktownie patrzy się na mnie, ja uśmiecham się lekko i podnoszę dłonie w geście DELIKATNEGO "zatrzymania", ale z dłońmi rozchylonymi na boki. Chodzi o to, że jeżeli kogoś zatrzymujemy w sposób kategoryczny i robimy mocne "STOP!", to nasze dłonie są zwrócone wewnętrzną stronę do zatrzymywanej osoby, palcami do góry. Ja tego NIE robię - robię delikatniejszy gest zatrzymania/nawiązania kontaktu - moje dłonie są podniesione na wysokość klatki piersiowej (przy zgiętych łokciach) i są odchylona trochę do góry, trochę na boki - wnętrza dłoni są trochę do laski, a trochę do siebie nawzajem. Kciuki są zasadniczo skierowane do góry, a pozostałe 4 palce są lini prowadzącej ponad i na boki od jej barków.

Moje spojrzenie, uśmiech i gest powodują, że ona sama zatrzymuje się i daje mi okazję do odezwania się bez niepotrzebnego "szarpania się" i bez "napastliwej" atmosfery. Ja zbliżam się, lekko nachylam i mówię do niej "Cześć". NIE jest to "Cześć" na zasadzie "udaję, że jestem Twoim kolegą", ani "chcę się zapytać która godzina". To jest "Cześć" na zasadzie "Mówię to dlatego, że mi się podobasz, teraz się poznamy i będziesz moją dziewczyną".

Ona odpowiada mi "Cześć", ale w taki sposób, po którym widać, że idzie dobrze - to jest powiedziane tak, że według mojego przypuszczenia do oznacza "Czuję się nieco onieśmielona, podszedł do mnie starszy, tak ŚWIETNIE ubrany facet i w dodatku wydaje się być naprawdę fajny (dobra energia)". Ona na tym etapie nie jest jeszcze całkowicie urobiona, ale jest to zdecydowanie dobra reakcja - powiedzmy 7-8 w skali 10 punktowej (reakcja, nie laska). Moim zdaniem to jest bardzo fajne, bo według mnie zasadniczo mamy już uzgodnioną wstępną "ramę" naszej interkacji i relacji - ona co prawda jeszcze nie zdecydowała się na zostanie moją dziewczyną, ale zdecydowała się już na poznanie mnie jako kandydata na faceta. W tym momencie ja z jednej strony nadal mam kawał roboty do wykonania, ale z drugiej to wszystko jest już ułożone na właściwym "torze".

Przedstawiam się jej, ona przedstawia się mi, do akcji wkracza mój kolega, czy też "koleżanko-neutralizator", wszyscy się sobie przedstawiają, kolega zaczyna gadać z koleżanką, tym samym rozpoczynając (udany) proces likwidacji tego, co na tym etapie jest największym zagrożeniem dla powodzenia akcji, czyli możliwości sabotażu ze strony koleżanki.

Ja mówię blondynce, że jest śliczną dziewczyną - to pasuje do atmosfery i kształtu interakcji - mówię to w taki sposób, aby jej zrobiło się miło i żeby wzmocnić wrażenie, że konkretnie ona zrobiła na mnie wielkie wrażenie (a nie że podchodzę do każdej ładnej laski). Uśmiecha, cieszy się, jest jej miło.

Mówię jej, że wygląda na spokojną dziewczynę, która nie chodzi dużo do klubów. To dobry temat idący w kierunku klimatu wzajemnego poznawania siebie - ona mówi, że może trochę tak, pyta się o mnie, itd itp. Ja pozostaję cały czas w swojej "roli", generalnie jestem miły, czarujący - nie słaby, ale w pewien sposób konwersacyjnie "miękki", czy wręcz "słodki". Oczywiście równolegle pilnuję też tego, aby pozostać dla niej tym starszym, bardziej doświadczonym facetem, który ma lepsze życie od niej i przy którym ONA będzie miała lepsze życie.

Rzucam spojrzenie w kierunku baru - jest tam w miarę luźno, proponuję blondynce napicie się czegoś ze mną, a ona się zgadza. Oczywiście podpita laska jest łatwiejsza, ale mi bardziej chodzi o to, że wspólne picie zbliża, daje też coś "do roboty". Zamawiam alkohol i płacę za całą naszą czwórkę, a następnie stoimy i pijemy przy barze.

Pijemy i rozmawiamy, poznajemy się coraz lepiej, nasza relacja staje się coraz bardziej "solidna". Rozmawiamy o niej, o mnie, wymieniamy się różnymi opiniami, itd itp. W gruncie rzeczy nie jest to jakoś bardzo odległe od tego, gdy poznaje się koleżankę lub nawet kolegę - taka w miarę normalna "rozmowa zapoznawcza". Ja co prawda jestem cały czas w swojej "roli" i patrzę na nią, genralnie jestem bardziej ciepły i "słodki" niż byłbym z koleżanką, a tym bardziej z kolegą, ale podstawą konwersacyjną jest właśnie normalna rozmowa dwójki poznających się ludzi.

Z czasem więź, nić porozumienia pomiędzy nami staje się silniejsza. Ja patrzę się na nią czule i widzę też w jej oczach, że jest emocjonalnie, "romantyczno-seksualnie" pobudzona. Patrzę się jej głęboko w oczy, kładę lewą rękę na jej talii i przyciągam ją lekko do siebie, prawą kładę na jej karku i całuję. Pocałunek wchodzi, a my później funkcjonujemy już w trybie "para" - lekko obejmujemy się, jesteśmy w siebie nieco wtuleni. Mam tu na myśli konkretnie tryb "para czująca do siebie miętę". Istotne tutaj jest to, że to NIE było czysto seksualne doświadczenie idące w kierunku obmacywania się, to NIE była atmosfera "jesteśmy napaleni, nasze ciała wariują". To było coś "miękkiego", "romantycznego", działającego na bardziej emocjonalnym i osobowym, a nie jedynie fizycznym poziomie.

Generalnie na tym etapie sprawa jest już praktycznie przesądzona - prawie na pewno wylądujemy razem w łóżku, to raczej tylko kwestia tego kiedy to się stanie. Jak doszedłem do tego punktu?

GDYBY ona chciała po prostu napalonego ogiera, to znalazłaby go bez problemu - wyższego, przystojniejszego, lepiej zbudowanego - ja w tej kategorii nie miałbym najmniejszych szans w konkurowaniu o najlepszą laskę w klubie. Nie należy tego jednak odczytywać w zbyt daleko idący sposób, nie jest to też afirmacja debilnych poglądów typu "wygląd nie ma znaczenia" - ja wyglądam w miarę dobrze, a mój wygląd też ma znaczenie. Mam atrakcyjność (trochę) powyżej przeciętnej - gdybym był przeciętny, to ta akcja pewnie i tak by się udała, ale gdybym poniżej przeciętnej, to najprawdopodobniej by się NIE udała. Natomiast z drugiej strony ja na pewno nie byłem tego wieczoru i NIGDY nie jestem w klubie "ogierem #1", ani nawet blisko.

A co z "leceniem na kasę" i sprawianiem przeze mnie wrażenia bogatego faceta? To generalnie ma dużo większe znaczenie, bo ja świadomie i celowo ubieram się bardzo dobrze, między innymi właśnie po to, aby wyglądać na faceta który jest bogaty. Ale czy to oznacza, że blondynka poleciała po prostu na kasę? W pewnej mierze TAK, a jeżeli komuś to się nie podoba, to powinien się nad sobą poważnie zastanowić, bo kobiety generalnie takie są. Ale z drugiej strony jest też tak, że gdyby jej chodziło po prostu o faceta z kasą, to by go sobie znalazła - co prawda akurat w kategorii wyglądania na bogatego ja jestem zawsze w czołówce, ale w klubach jest wielu bogatych facetów i gdyby tylko o to chodziło, to ona by już dawno była zajęta.

Tak naprawdę to co jej "zaprezentowałem" było czymś złożonym, a jednocześnie czymś trudnym do zrozumienia dla wielu facetów. Bo z jednej strony pokazałem się jako w miarę atrakcyjny fizycznie facet "z klasą i kasą", ale z drugiej strony zaprezentowałem też wyluzowanie, dobrą energię i zainteresowanie jej osobą na "głębszym", a nie jedynie czysto seksualnym pozomie. A do tego to wszystko było DOBRE JAKOŚCIOWO. Dobre jakościowo w sensie sprawności, płynności wykonania - tam nie było "potknięć" czy "niezgrabności", przez co wszystko wyglądało nie tylko dobrze, ale także (paradoksalnie) naturalnie i autentycznie. To jest coś zupełnie innego niż uwodzenie w wykonaniu większości innych facetów, którzy podchodzą w klubach z umiarkowaną, słabą lub wręcz złą energią, robią to często "NIEZGRABNIE", jeżeli nie żenująco tandetnie lub głupio.

Wracając do sytuacji z blondynką - po pocałunku lekko wtulamy się w siebie i funkcjonujemy w trybie "para czująca do siebie miętę". W tym momencie sprawa pójścia ze sobą do łóżka jest już w zasadzie przesądzona, pozostaje tylko pytanie "kiedy" - szczególnie w kontekście tego, czy będzie to miało miejsce tej nocy, czy też po kilku randkach.

Pisząc powyższe pominąłem równolegle biegnący wątek "Giermka" i brunetki, który też jest tutaj istotny. Koledze idzie z nią dobrze i jakoś tak się dzieje, że oni w pewnym momencie zaczynają lgnąć do siebie jak ja z blondynką. Może zadziałał nasz przykład, a może po prostu kolega spodobał się brunetce? Dla niego to żadna gratka, ale z drugiej strony jeżeli laska ma w miarę ładną twarz, jest miła, a on i tak "musi" z nią rozmawiać, to jak najbardziej go tutaj rozumiem. Dla mnie to jest korzystne, bo neutralizuje to brunetkę w wyjątkowo silny i pewny sposób. Podnosi to też moje szanse na wyizolowanie blondynki i seks tej samej nocy.

Mija czas, obie pary są w siebie "wlepione", zajmujemy się razem sobą nawzajem i bardziej się przytulamy niż rozmawiamy. Wiem o tym, że tak naprawdę blondynka jest już gotowa na pójście do mnie, ale mogłaby poczuć się źle z zostawieniem brunetki i atmosferą typu "to cześć, my idziemy się ruchać".

Zamiast tego zaczynam rozmawiać z blondynką, a potem z kolegą/brunetką o tym, czy nie poszlibyśmy czegoś ZJEŚĆ. Tak naprawdę każda osoba z naszej 4-ki jest już gotowa na wyjście z klubu, ale pójście na jedzenie nie niesie ze sobą takiej seksualnej wymowy jak wyjście w klubu.

Opuszczamy klub, zamiast taksówki wybieramy opcję "spacer", ja idę obejmując się z blondynką, kolega z brunetką.

Dochodzimy do lokalu, gdzie siadamy i zamawiamy coś do jedzenia. Po jedzeniu wszyscy jesteśmy już lekko zmęczeni i chcemy iść do domu. A tak się składa, że dziewczyny nie mieszkają razem. A skoro nie mieszkają razem, to nie muszą iść razem, tylko każdy z nas może "odprowadzić" swoją. Po rozejściu się jestem już sam na sam z blondynką, a ani jej, ani mi nie głowie jest rozstawanie się. Szybko uzgadniamy, że pójdziemy do mnie i tak też się dzieje.

(Swoją drogą, brunetka też "zgubiła się" i trafiła tego ranka do mieszkania kolegi)