Psychika Uwodziciela, część 7

W tym artykule będę kontynuował omawianie bardzo ważnego tematu, jakim jest SZACUNEK DO KOBIET.

Tak jak pisałem wcześniej, Szacunek Do Kobiet i związany z nim obraz kobiet jest po pierwsze szkodliwy z praktycznego punktu widzenia, a po drugie jest to coś rozmijającego się z rzeczywistością, coś po prostu NIEPRAWDZIWEGO. Jest to zresztą tak naprawdę obraz moralizatorski typu "Jakie kobiety POWINNY być (według obyczajowości)", który jest fałszywie przedstawiany/postrzegany jako informacja "Jakie kobiety SĄ".

Tutaj chcę bardzo jasno zaznaczyć, że to NIE JEST tak, że brak szacunku do kobiet to jest jakiś tam subiektywny pogląd, a szacunek do kobiet to inny subiektywny pogląd, w jakiś sposób równoważny względem poprzedniego. Nie, tak NIE JEST.

W rzeczywistości:

I. Brak szacunku opiera się na ZNAJOMOŚCI kobiet - na WIEDZY o tym, jakie są kobiety.

II. Szacunek do kobiet opiera się na NIEZNAJOMOŚCI kobiet - na błędnej "ANTY-WIEDZY" i BRAKU WIEDZY o kobietach.

Przy czym:

1. Gdy piszę powyżej o "Anty-Wiedzy", to mam na myśli inny rodzaj Anty-Wiedzy, inny rodzaj NIEPRAWDZIWYCH INFORMACJI, niż w przypadku Anty-Wiedzy środowiska PUA, o których często wspominałem. Powyżej mam na myśli Anty-Wiedzę płynącą z mainstreamowej obyczajowości i moralności naszej kultury, naszego społeczeństwa.

2. Pisząc powyżej o Anty-Wiedzy, mam na myśli zarówno to, co wpaja bezpośrednia propaganda obyczajowa płynąca np. od rodziców, jak i własne błędne wnioski, wynikające z obserwacji, a także doświadczeń opartych o zachowanie kobiet działających w ramach "Gry Pozorów". Bo kobiety generalnie udają grzeczniejsze, lepsze, bardziej cnotliwe niż sa faktycznie - a wielu facetów bierze tę "Grę Pozorów" za prawdziwy stan rzeczy i wykształca się w ich przekonanie, że one faktycznie takie są - co jest błędnym wnioskiem, nieprawdziwą informacją, czyli właśnie "Anty-Wiedzą".

3. Pisząc o "Wiedzy" i "Braku Wiedzy", mam na myśli znajomość lub nieznajomość faktycznego stanu rzeczy, wykraczającego poza "Grę Pozorów". Wielu facetów tego nie rozumie o tyle, że mają jakieś doświadczenie z kobietami, ale jest to doświadczenie ograniczone w sensie "jakościowym". Czyli np. ktoś miał w życiu 5 lasek, z których każda przespała się z nim po co najmniej miesiącu chodzenia ze sobą - taki facet może mieć obraz stosunków z kobietami ograniczony do jego własnych doświadczeń i może mu się nie mieścić w głowie np. to, że jest możliwe wyruchanie laski tego samego dnia, w którym się ją poznało.

W tym i kolejnych artykułach chciałbym omówić wiele różnych aspektów, wiele różnych kwestii odnośnie których ludzie dotknięci szacunkiem do kobiet mają błędne, rozmijające się z rzeczywistością wyobrażenia, chore myślenie, itd itp.

Poczucie, że kobieta to ktoś LEPSZY, ktoś stojący WYŻEJ od mężczyzny. Ktoś kogo mężczyzna "MUSI SZANOWAĆ", ktoś kogo pod żadnym pozorem nie wolno w żaden sposób urazić.

To jest w oczywisty sposób KWINTESENCJA SZACUNKU DO KOBIET.

Faceci dotknięci Szacunkiem Do Kobiet mają większe czy mniejsze poczucie, że kobieta to jakiegoś rodzaju "Dama", "Księżniczka", czy też "Królowa", która w jakiś sposób jest LEPSZA od nich i którą MUSZĄ SZANOWAĆ, a której urażenie oznaczałoby jakiegoś rodzaju katastrofę.

Kiedyś pisałem o tym, że tak silny u wielu facetów lęk przed podejściem jest tak naprawdę lękiem przed pełnym pogardy spojrzeniem kobiety. Tak naprawdę boją się oni skrzywionej miny Damy/Księżniczki/Królowej i potępiającego ich spojrzenia mówiącego "Ty Robaku! Jak śmiesz do mnie podchodzić!". I to świetnie obrazuje zjawisko o którym tutaj piszę - dla wielu facetów skrzywione spojrzenie ze strony kobiety jest emocjonalnie tak wielką katastrofą, tak wielkim "big deal", że wolą nie podejść i zrezygnować z jakichkolwiek szans na zaruchanie kobiety, byle by tylko uniknąć ryzyka wystąpienia tej "katastrofy".

Co tu dużo mówić - to jest coś ABSURDALNEGO. Lecz pomimo tego to zjawisko niszczy życie seksualne, szkodzi milionom mężczyzn w samej Polsce.

W rzeczywistości bycie kobietą nijak nie czyni danej osoby wyjątkową, czy też w jakiś sposób "lepszą".

Mniej więcej połowa populacji Polski to kobiety - a według statystyk, nawet trochę więcej niż połowa. Więc jakim cudem bycie kobietą miałoby czynić ją w jakikolwiek sposób wyjątkową?

To samo tyczy się bycia "lepszą" - mamy w Polsce miliony kobiet, różnych kobiet, ładnych i brzydkich, inteligentnych i głupich, bogatych i biednych. Są kobiety alkoholiczki, są prostytutki, są osiedlowe dresiary/szlauchy - czy one też są "lepsze"? Bo kobietami sa zdecydowanie. A co np. z laskami pracującymi na kasie w supermarkecie? Albo z kobietami, które są zwyczajnie GŁUPIE, mało rozgarnięte? Czy one też są "lepsze"? A co z przeciętnymi kobietami - czy przeciętna, zwyczajna kobieta jest "lepsza"? Jakim cudem, skoro jest właśnie przeciętna, zwyczajna?

Wielu facetów ma szczególny problem z Szacunkiem w stosunku do kobiet atrakcyjnych fizycznie. Ale co zmienia to, że kobieta dobrze wygląda? W kontekście "wyjątkowości", w żaden sposób nie czyni to ją wyjątkową - kobiety atrakcyjne, czy też nawet bardzo atrakcyjne fizycznie, to po prostu jakiś odsetek populacji, co w odniesieniu do milionów kobiet oznacza, że takich kobiet jest naprawdę dużo.

To samo tyczy się bycia "lepszą" - są atrakcyjne alkoholiczki, atrakcyjne prostytutki, seksowne osiedlowe dresiary/szlauchy. Czy on też są "lepsze"? Albo ładne laski na kasie w supermarkecie? Co z atrakcyjnymi kobietami, które są GŁUPIE, TĘPE? Czy one też są "lepsze"? A co z laskami, które są ładne, ale tak po za tym są całkowicie przeciętne, zwyczajne? Czy ładna laska, która w sensie osobowości i inteligencji prezentuje sobą przeciętność, jest w jakiś sposób "lepsza"?

To oczywiście bez sensu - tyle, że cały Szacunek Do Kobiet nie opiera się na logice i na rozsądku, tylko na wbitych "na pałę" uwarunkowaniach obyczajowych, wpojonych za pomocą propagandy i prania mózgu, w dużej mierze dokonanego gdy facet był jeszcze dzieckiem i nastolatkiem, gdy jego umysł był szczególnie podatny na kształtowanie. Odczuwanie Szacunku Do Kobiet to kwestia zewnętrznego uwarunkowania, bycia "dobrze wytresowanym pieskiem", ofiarą indoktrynacji - z logicznym myśleniem nie ma to nic wspólnego, logiczne myślenie kieruje ludzi w zupełnie innym kierunku.

Szacunek Do Kobiet jest czymś żałosnym, komicznym, jeżeli zestawi się to z tym, jak wygląda życie seksualne kobiet, szczególnie tych atrakcyjnych i/lub wiele imprezujących.

Kobieta po 20-ce ma z reguły na koncie kilku partnerów seksualnych. Tych partnerów jest przypuszczalnie trochę więcej, gdy jest atrakcyjna - bo takie laski częściej zwracają na siebie uwagę i stają "celem ataku" facetów dobrych z kobietami, w tym także "zawodowych ruchaczy" mojego pokroju. Podobnie jest z imprezami - jedna rzecz, że sprzyja to poznawaniu ludzi, a alkohol ośmiela facetów i czyni laskę łatwiejszą. Druga rzecz, że większość facetów dobrych z kobietami to imprezowicze, a jeżeli imprezująca laska jest ładna, to na przestrzeni lat mogło ją ruchać wielu "cwaniaków" jak ja - i taka kobieta może mieć na liczniku nie kilku, a np. kilkunastu facetów.

Ale załóżmy umiarkowany wariant, w którym mamy atrakcyjną laskę, która miała 5 partnerów seksualnych. Może np. miała 2 stałych, długoterminowych chłopaków, a 3 razy została "bez-związkowo" zaliczona przez jakichś gości mniej czy bardziej dobrych z kobietami.

Tylko co tak naprawdę oznacza to, że laska miała 5 partnerów seksualnych? To oznacza, że miała w sobie fizycznie penisy 5 facetów. I o ile różne laski robią z różnymi facetami różne rzeczy, o tyle możemy podejrzewać, że mogła np. lizać ich jajka, połykać ich spermę, być klasycznie penetrowana z gumką i bez.

Tę laskę miało, spuszczało się w nią 5 facetów. Jaki sens w tym momencie ma postrzeganie jej jako kogoś "wyjątkowego", czy też "drogocennego" jak jakiś klejnot? Przecież to normalna laska, którą normalnie wyruchało kilku normalnych facetów.

Ta laska miała w ustach penisy i spermę 5 facetów. Czy ona jest w jakiś sposób, nie wiem, "lepsza" od facetów, lepsza od nich lub od Ciebie? Czy była od nich lepsza w momencie, w którym miała właśnie w ustach ich nasienie? Albo może była wtedy lepsza od Ciebie?

Czy ona była "księżniczką" lub "królową", gdy wystawiała pupę, albo rozchylała nogi w celu zostania wyruchaną, co swoją drogą pewnie nieraz miało miejsce wtedy, gdy oboje byli pod wpływem alkoholu?

Wielu facetów dotkniętych Szacunkiem Do Kobiet uznaje powyższą narrację za coś nagannego, "uwłaczającego godności kobiet", godnego potępienia, odrażającego, itd itp.

Problem w tym, że przedstawiony przeze mnie obraz jest PRAWDZIWY. Bo kobiety po prostu robią takie rzeczy.

Ale na tym właśnie polega Szacunek Do Kobiet, że ludziom jest wciskany do głowy nieprawdziwy, propagandowy obraz wynikający nie z obserwacji rzeczywistości, tylko z obyczajowości i tego jak według tej obyczajowości "powinno być". I ten obraz "jak powinno być według obyczajowości" jest fałszywie przedstawiany jako obraz "jak jest".

A potem gdy taka osoba spotyka się z PRAWDZIWYMI informacjami, takimi które faktycznie mówią "jak jest", to dochodzi do "ZDERZENIA", konfliktu dwóch światopoglądów i pojawia się dyskomfot, dysonans poznawczy, co często kończy się tak, że taka osoba wmawia sobie, że te nowe (prawdziwe) informacje są w jakiś sposób nieprawdziwe, przesadzone, itd itp. Albo w ogóle wpada w emocje, oburzenie, a nawet agresję, dzięki czemu tak naprawdę unika merytorycznej konfrontacji z tym, co tej osoby jest niewygodne. Właśnie dlatego Szacunek Do Kobiet potrafi utrzymywać się w ludziach i nie znikać w konfrontacji z doświadczeniami życiowymi, które go podważają (a tych jest tak naprawdę wiele) - występuje właśnie taki "mechanizm obronny", który polega na odrzucaniu informacji sprzecznych z dotychczasowym, mocno ugruntowanym w danym człowieku, "zabetonowanym" światopoglądem. Generalnie jest zresztą tak, że ludziom wydaje się, że myślą racjonalnie, co często nie jest prawdą, bo w rzeczywistości ich sposob myślenia często polega na "filtrowaniu" nowych informacji przez pryzmat zgodności z ich już ugruntowanym światopoglądem.

Przy czym jeżeli ktoś całkowicie odrzuca, całkowicie potępia obraz kobiet jaki wcześniej przedstawiłem, to jest raczej "ciężkim przypadkiem". A są też przypadki bardziej umiarkowane, a przez to mniej oczywiste. Mam tu na myśli facetów, którzy niby wiedzą o tym co napisałem, niby to rozumieją, ale jednak nie do końca. Bardzo często facet w jakimś ogólnym, abstrakcyjnym sensie rozumie, że laski się ruchają, ale gdy widzi w swoim życiu określoną, konkretną laską, to jakoś to do niego nie dociera i wydaje mu się, że "ona jest INNA, ona taka nie jest, ona siebie szanuje". To się najczęściej dodatkowo pogarsza, jeżeli laska ma miłą twarz, jest inteligentna i ładnie, schludnie ubrana.

Ale nawet jeżeli facet wie, że to co opisałem jest prawdziwe w przypadku zdecydowanej większości lasek, i że dana, konkretna laska którą właśnie widzi w swoim życiu, najprawdopodobniej jest właśnie taka, to pozostaje jeszcze niezwykle istotna kwestia przyswojenia sobie tego na GŁĘBOKIM, a nie jedynie na powierzchownym poziomie. Chodzi tu zasadniczo o to, czy facet widząc atrakcyjną kobietę CZUJE, że to jest najprawdopodobniej zwyczajna laska, która normalnie rucha się z facetami, czy też jedynie tak MYŚLI, a czuje zgodnie z Szacunkiem Do Kobiet, że to jest jakaś księżniczka, dama która "się szanuje" i reprezentuje sobą nie wiadomo co, jest nie wiadomo kim.

We wcześniejszej części artykułu napisałem coś takiego:

"Brak szacunku opiera się na ZNAJOMOŚCI kobiet - na WIEDZY o tym, jakie są kobiety."

W ogromnym uproszczeniu, ten cały brak szacunku, to całe ogarnięcie psychiczne polega zasadniczo na tym, aby postrzegać kobiety W SPOSÓB ZGODNY Z RZECZYWISTOŚCIĄ.

Czyli jeżeli mamy taką normalną laskę, która w normalny sposób rucha się z normalnymi facetami, to zasadniczo chodzi tu o to, aby postrzegać ją we właśnie taki, ZGODNY Z RZECZYWISTOŚCIĄ sposób.

W bardzo minimalistycznym sensie chodzi o coś takiego:

Ona jest normalną laską - i należy ją postrzegać jako normalną laskę.

To zasadniczo jest czymś bardzo, bardzo PROSTYM. Oczywiście zdecydowana większość facetów sobie z tym nie radzi, bo CZUJE coś innego, ze względu na sprzeczne z tym uwarunkowania na poziomie głębokim - ale od strony FAKTÓW jest to coś naprawdę prostego.

Szacunek Do Kobiet w kontekście bycia (nie)atrakcyjnym w oczach kobiet.

Poczucie, że kobieta jest "WYJĄTKOWA", "WAŻNA" czy "LEPSZA" jest oczywiście NIESAMOWICIE SZKODLIWE z praktycznego punktu widzenia, bo generuje ono Opory, wywołuje stres i blokady - trudno, żeby ktoś ktoś był wyluzowany i czuł się swobodnie, próbując wyruchać kobietę w sytuacji, w której w jakimś, mniejszym czy większym stopniu, czuje się on przy niej jak "poddany" przy "królowej", która może go "zmiażdżyć" pogardliwym spojrzeniem.

Jest to coś na wiele sposobów niekompatybilnego, rozmijającego się z tym, jakiego typu faceci podobają się kobietom:

1. Kobietom podobają się faceci wyluzowani (potocznie, nieprecyzyjnie: "pewni siebie"). Tutaj jest jest jaskrawa niekompatybilność, o której pisałem powyżej. Bo facet który stresuje się przy "królowej" z powodu żywionego do niej Szacunku wypada w jej oczach gorzej, jest dla niej mniej atrakcyjny.

2. Kobietom podobają się faceci konkretni, którzy mają ogarnięte życie, itd. A facet z Szacunkiem Do Kobiet na różne sposoby (także poprzez "energię") pokazuje/sugeruje, że jest w jakimś stopniu LESZCZEM, a nie konkretnym facetem.

3. Kobiety generalnie lubią drani. A facet z Szacunkiem to w gruncie rzeczy "grzeczny chłopiec mamusi", który nadal żyje wpojoną mu kiedyś obyczajowością. A laski raczej nie lubią takiej "energii", takiego "klimatu" u faceta.

4. Kobiety lubią facetów "ze swojej ligi". (Niekoniecznie w sensie wyglądu - dla bardzo wielu mocno atrakcyjnych lasek facetami "z ich ligi" są faceci którzy są bogaci, a najlepiej bogaci i sławni.) A tak się składa, że postrzeganie kobiety jako "ważniejszej" czy "lepszej" w praktyce wcześniej czy później przekłada się na dany lasce komunikat "nie jestem z Twojej ligi, jestem poniżej Ciebie, a danie mi dupy byłoby z Twojej strony frajerstwem".

Nie chcę tutaj przesadzić, bo faceci z Szacunkiem potrafią jak najbardziej podobać się kobietom, jeżeli np. mają dobry wygląd, ale generalnie jest tak, że Szacunek Do Kobiet OBNIŻA ATRAKCYJNOŚĆ.

To nie jest żaden "magiczny efekt", inne czynniki nadal się liczą i model z Szacunkiem nadal będzie dużo bardziej atrakcyjny niż brzydki kartofel bez Szacunku. Ale jeżeli mówimy o facetach o tym samym poziomie atrakcyjności płynącej z innych czynników, to facet bez Szacunku będzie z reguły bardziej atrakcyjny, a facet z Szacunkiem mniej.

Swoją drogą, kobiety często nie tylko mówią, ale także MYŚLĄ, że chcą facetów którzy będą je szanować, facetów dla których będą najważniejsze, itd itp. Ale W PRAKTYCE wygląda to oczywiście tak, że kobietom bardziej podobają się faceci pozbawieni Szacunku, którzy w jakimś sensie mają je w dupie.

Co więcej, bardzo często, pewnie prawie zawsze jest tak, że kobieta która mówi o tym, że facet powinien szanować kobiety, "mieć zasady", itd itp, JUŻ dała dupy jakiemuś "draniowi", który jest w jakiejś mierze zaprzeczeniem tego, o czym ona mówi.

Ogólnie można powiedzieć, że Szacunek Do Kobiet prowadzi faceta w kierunku rozmijającym się z tym, co faktycznie się podoba, co faktycznie jest atrakcyjne dla kobiet.

Szacunek Do Kobiet w kontekście potrzeb typu BDSM występujących u wielu kobiet.

Dla mnie osobiście najbardziej śmieszne/żenujące/groteskowe w kontekście tego postrzegania kobiet jako "Królowych" czy "Księżniczek" jest to, jak wiele kobiet pragnie zostania zdominowanymi, zeszmaconymi, sponiewieranymi przez mężczyznę.

Najlepszym zobrazowaniem tego jest ogromna popularność książki „Pięćdziesiąt twarzy Greya” - ta powieść w klimacie BDSM jest tak popularna wśród kobiet dokładnie dlatego, że rezonuje ona z ich pragnieniami. A gdyby ktoś nie wiedział o co chodzi, to w tej książce główna bohaterka jest generalnie wiązana, biczowana i kontrolowana przez swojego ukochanego - i chodzi o to, że ciągoty w tym kierunku są obecne u bardzo dużej ilości kobiet.

Ja sam lubię dominować, szmacić, poniewierać laski - to co robię można nazwać "lekkim BDSM", bo nie potrzebuję "zaawansowanych" rekwizytów, zadaję niewielką ilość bólu, a sednem tej zabawy jest jak dla mnie nie strona fizyczna, a strona psychiczna - odpowiednia relacja pomiędzy mną i kobietą, w której kobieta jest moją niewolnicą, suką, własnością, ofiarą, itd itp.

Z racji mojej "kariery uwodzeniowej" i tego, że ruchałem setki kobiet, to przetestowałem moje skłonności na wielu z nich - nie na wszystkich, ale na wielu. Przy czym na początku, gdy zacząłem dostrzegać u siebie tego typu skłonności, co miało miejsce mniej więcej na przełomie liceum i studiów, to czułem się nieco "wykolejony", a może nawet "zboczony" i myślałem, że jeżeli miałbym to jakoś zrealizować, to będę musiał znaleźć do tego podobnie "wykolejoną" laskę, która być może będzie w jakiś sposób dziwna, "inna", itd itp. Ale zacząłem delikatnie sondować laski (bardziej czynami niż słowami) i okazało się, że zadziwiająco wiele z nich podniecają takie rzeczy. Nie w takim sensie, że już próbowały i już wiedzą, że to lubią - w takim, że nie próbowały, ale odkrywają, że im to odpowiada. Nasłuchałem się w tym kontekście tekstów typu: "tyle się przy Tobie o sobie nauczyłam", itd, itp. I to dało mi dużo do myślenia w kontekście tego, jakie naprawdę są kobiety.

Przy czym tutaj muszę zaznaczyć, że ja wtedy byłem już bardzo dobry w uwodzeniu i być może to jest tak, że nie tyle one są tak super otwarte na elementy BDSM, co po prostu ja jestem dobry w "urabianiu" ich w tym kierunku - bo w sumie jest to też pewien rodzaj uwodzenia. Jest wysoce prawdopodobne, że tak właśnie jest, lecz niemniej jednak w dalszym ciągu oznacza to, że taki element występuje w psychice wielu, moim zdaniem większości kobiet - nawet jeżeli wymaga to sprawnego "wyciągnięcia" na zewnątrz.

I tutaj nasuwa się pytanie: Na ile kobiety faktycznie pragną Szacunku, a na ile pragną czegoś dokładnie ODWROTNEGO? Nie na poziomie powierzchownym ich psychiki, nawet nie na poziomie głębokim w sensie długoletnich i w dużej mierze podświadomych uwarunkowań płynących z doświadczeń życiowych (w tym szczególnie dzieciństwa). Ja zastanawiam się na tym, czy przypadkiem kobiety nie pragną czegoś odwrotnego względem Szacunku na poziomie powiedzmy "hormonalno-seksualno-biologicznym", który nie jest wykształcony w wyniku doświadczeń życiowych, tylko zakodowany genetycznie. Bo o ile teraz są laski, które się po prostu naczytały modne "„Pięćdziesiąt twarzy Greya” i z tego powodu wydaje im się to "cool", to kiedy zaczynałem robić takie rzeczy w okolicach początku lat 2000-nych, to czegoś takiego w masowej kulturze nie było, ale było to obecne w psychice wielu kobiet.

Gdy wprowadzałem do relacji elementy tego "szmacenia", czy też "lekkiego BDSM", to spotykałem się z różnymi reakcjami. Do części kobiet to niespecjalnie trafiało i sprawa zatrzymywała się na trochę ostrzejszym seksie. Ale do wielu, do WIĘKSZOŚCI, trafiało to dobrze, albo bardzo dobrze. I było w tym coś takiego, że oczywiście czyniło to seks przyjemniejszym, ale nie na zasadzie jakiejś "powierzchownej" zabawy seksualnej, tylko na zasadzie czegoś autentycznie GŁĘBOKIEGO. Trudno to przekazać, ale te praktyki tak jakby otwierały inny poziom seksualności kobiety, czyniąc seks "czymś więcej" relatywnie względem normalnego seksu, naszą relację "czymś więcej" względem normalnej relacji, a mnie "kimś więcej" względem normalnego faceta (i to w obrębie tych, z którymi laska spała).

Duża część tego zjawiska przejawia się niewerbalnie, przez to jak kobieta dotyka, jak się bzyka, jakie ma spojrzenie, minę, ton głosu, itd. I to są bardzo fajne sprawy, ale ciężko byłoby to wiernie przekazać w tekście. Np. gdy kobieta patrzy się na Ciebie wzrokiem, w którym widać uwielbienie, oddanie, uległość, całkowite poddanie się, wzrokiem który zdaje się mówić "Ty jesteś moim Panem, a ja Twoją posłuszną niewolnicą". Kobieta potrafi mieć wtedy "odmienione" oczy, które wyglądają tak, jakby była pod wpływem jakichś narkotyków. Zmienia się też głos, który jest inny, taki autentyczny, jakby wzruszony, jednocześnie wyciszony i szczęśliwy.

Kobiety wyrażają to też słowami, aczkolwiek zacytowanie samych słów nie oddaje w pełni tej atmosfery:

- "Nie wiedziałam, że może mi być tak dobrze"

- "Jaką ja jestem uległą suką" (wypowiedziane z zadowoleniem)

- "Jestem Twoją posłuszną suką"

- "Chcę być Ci już zawsze posłuszna"

- "Ty jesteś taki niesamowicie męski..."

- "Rób ze mną co chcesz"

- "Ty jesteś zupełnie inny niż inni faceci" (z podziwem, uwielbieniem)

I tego typu rzeczy są mówione przez kobietę w sytuacji, w której ja ją zeszmaciłem, sponiewierałem, upokorzyłem, pokazałem jej, że widzę jej miejscu u moich stóp. Może się to wydawać absurdalne, pozbawione sensu i logiki - ale tak to wygląda.

1. Ja ją PONIŻYŁEM i jestem za to przez nią NAGRADZANY.

2. Ja ją PONIŻYŁEM i jestem za to przez nią WYWYŻSZANY.

3. Ja okazałem jej SKRAJNY BRAK SZACUNKU, a ona w zamian za to okazuje mi SKRAJNIE WYSOKI SZACUNEK.

Co nam to mówi o tym, jak funkcjonuje psychika tych (wielu) kobiet?

Powyżej opisuję łóżkowe sytuacje typu lekkiego BDSM, ale czy przypadkiem w jakimś stopniu nie ma podobnej zależności w całości relacji pomiędzy kobietami i mężczyznami?

Jak wiecie, ja generalnie nie mam Szacunku Do Kobiet i uważam to za coś szkodliwego, patologicznego. I jak na tym całościowo wychodzę?

1. Ja mam BRAK SZACUNKU DO KOBIET i jestem za to w życiu NAGRADZANY.

Miałem i mam w życiu ogromną ilość, setki atrakcyjnych i bardzo atrakcyjnych kobiet. Dostaję od nich seks, czułość, bliskość emocjonalną, itd itp.

2. Ja mam BRAK SZACUNKU DO KOBIET, a jestem w kontekście kobiet WYWYŻSZANY.

Kobiety na wiele sposób pokazują mi, że wysoko mnie cenią, że jestem w ich oczach kimś atrakcyjnym, kimś ważnym, kimś więcej niż inni faceci.

Inna sprawa, też związana z "wywyższaniem" mojej osoby, to sytuacje, w których idę gdzieś z moją "stałą" laską, z którą spotykam się dłuższy okres czasu. To jest zawsze laska 9/10, typ "najlepsza laska w klubie", bo o ile mogę ruchać 7 i 8, o tyle nie chce mi się się z nimi dłużej spotykać. I gdy idę z taką laską 9/10 po ulicy, gdy jesteśmy w restauracji, itd, to spada na nas lawina pożądliwych męskich spojrzeń. Kobieta u mojego boku jest dla nich NIEOSIĄGALNYM MARZENIEM, czymś czego bardzo pragną, ale nie mogą mieć. I może ja jestem płytkim człowiekiem, ok, ale to sprawia mi przyjemność, czuję się ZWYCIĘZCĄ, czuję, że jestem PONAD innymi facetami.

3. Ja mam BRAK SZACUNKU DO KOBIET, a dostaję od kobiet DUŻO SZACUNKU.

Kobiety, znajome i nieznajome, generalnie traktują mnie z szacunkiem. To wynika z różnych czynników, w tym chociażby z tego jak się ubieram, ale po części jest to też wpływ mojej komunikacji niewerbalnej, mojej "energii" - laski w jakimś stopniu czują we mnie lekkiego "drania", faceta który nie jest jakimś przeciętnym leszczem. Nie mówiąc już o tym, co się dzieje, gdy wprowadzam swoje "lekkie BDSM".

Czy nie zastanawia Was dziwne podobieństwo pomiędzy tym co opisują powyższe 3 punkty, tyczące się moich ogólnych relacji z kobietami, a tym co opisują wcześniejsze 3 punkty tyczące się łóżkowego "lekkiego BDSM"?

Ta dla wielu osób absurdalna dynamika typu "Ja mam do nich BRAK SZACUNKU, a one do mnie BARDZO DUŻO" w moim wydaniu ma całkiem cywilizowane oblicze, bo w gruncie rzeczy ja jestem całkiem miłym i ciepłym facetem. Ale ta dynamika ma też swoje ciemniejsze oblicza. Umiarkowanie ciemniejszym obliczem są faceci będący w wysokim stopniu DRANIAMI - tak całościowo, a nie umiarkowanie i "częściowo" jak ja. Jeszcze ciemniejszym, wręcz mrocznym obliczem tej dynamiki są faceci typu "PIJE I BIJE", którzy traktują swoje kobiety w okropny sposób, ale te jakimś cudem przy nich trwają, a nawet ich kochają.

A co z facetami, którzy mają odwrotnie, to znaczy mają Szacunek Do Kobiet i to na wysokim poziomie? Jak to u nich wygląda?

Jest to skomplikowane, bo w grę wchodzi wiele czynników. I to co napiszę poniżej nie jest wcale jakąś żelazną regułą, czymś co musi zawsze mieć miejsce - powiedzmy, że jest to LUŹNA tendencja:

1. Facet który WYWYŻSZA kobiety, często jest przez nie KARANY, źle traktowany.

2. Facet który WYWYŻSZA kobiety, często jest przez nie PONIŻANY, traktowany jak przedmiot czy śmieć.

3. Facet który ma do kobiet BARDZO DUŻO SZACUNKU, często otrzymuje od kobiet BARDZO MAŁO SZACUNKU.

Wiele ludzi albo się zetknęło, albo przynajmniej słyszało o sytuacji, w której facet traktuje kobietę dobrze lub nawet bardzo dobrze, a ona traktuje go źle. On stara się jej dogodzić, stara się zbudować harmonijny związek, a jej ciągle coś nie pasuje, ciągle ma jakieś pretensje, dojeżdża go, itd itp. Coś takiego może mieć różne przyczyny, w tym także wiele przyczyn występujących równolegle, ale jedną z nich jest właśnie taka "paradoksalna" dynamika, jaką opisałem powyżej.

Wielu osób w jakimś stopniu zauważyło tę dynamikę i zdało sobie sprawę, że to jest jakiegoś rodzaju mechanizm, który można i należy opisać. Tylko niestety, te osoby były chyba mimo wszystko idiotami i opisały to w mniej czy bardziej poroniony, głupi, błędny sposób. Ja osobiście podejrzewam, że te osoby znały te mechanizmy głównie z tej "złej" strony, czyli były raczej ich ofiarami, niż beneficjentami. Te osoby chyba nie za bardzo wiedziały, jak to wygląda po tej "dobrej" stronie, to znaczy gdy facet czerpie z tego korzyści i ich opis tej "dobrej" strony jest nie tyle realnym opisem, co tym jak wyobrażają to sobie faceci sami będący leszczami.

Przykładem tego jest tragiczny termin "Nice Guy", czyli "Miły Facet". Ten termin powoduje, że wielu ludziom wydaje się, że bycie miłym jest czymś jednoznacznie złym, a bycie chamskim czy szorstkim jest czymś jednoznacznie dobrym. A to jest wielka bzdura - tym większa, że wielu ostrych cwaniaków, drani, imprezowych ruchaczy jest na początku BARDZO miła i czarująca. Dlaczego? Bo to DZIAŁA. Ja też jestem miły dla kobiet - myślicie, że dlaczego? Tak w ogóle to czy myślicie, że nie wolałbym podejść do laski, złapać ją za włosy i powiedzieć coś w stylu "Suko, idziemy do mnie!", zamiast w ogóle bawić się w uwodzenie, rozmawianie, urabianie, itd? Jasne, że bym wolał. Tylko to tak po prostu nie działa.

Mniej tragiczny, ale nadal głupi jest termin "Alpha". Przez ten termin ludziom wydaje się, że oni mają być jakimiś "przywódcami stada", "dominującymi samcami", itd. To jest żenujące, bo taki sposób ujmowania męskiej atrakcyjności wykluczałby wiele osób dobrych z kobietami, które takie nie są, bo np. prezentują typ wyluzowanego imprezowicza.

Pod wpływem tych głupot wielu ludzi zajmujących, próbujących zajmować się uwodzeniem ma niewłaściwe wyobrażenia i działa w błędny sposób. Mam tu na myśli nieudolne działanie w stylu "konfrontacyjnym", facetów nieudolnie próbujących wyszydzić, wyśmiać, poddać w wątpliwość wartość kobiety, itd itp - w nadziei, że uczyni ich to atrakcyjnymi poprzez to mityczne "stanie sie Alpha". Problem w tym, że o ile styl "konfrontacyjny" potrafi działać i to działać bardzo dobrze, to wymaga to wyczucia, umiejętności. A jeżeli ktoś ich nie posiada, to styl "konfrontacyjny" najprawdopodobniej zrobi z niego niedostosowanego towarzysko, niefajnego ZJEBA.

Wracając do dynamik związanych z tym, jak kobiety traktują facetów z różnymi poziomami Szacunku względem nich, to napisałem wcześniej o braku szacunku i o bardzo wysokim poziomie szacunku - a co z facetami ze ŚREDNIM poziomem Szacunku? Moim zdaniem ogólna, luźna tendencja jest taka:

1. Facet który ŚREDNIO szanuje kobiety, często jest przez nie ŚREDNIO traktowany.

2. Facet który ŚREDNIO szanuje kobiety, często nie jest przez nie ani szczególnie mocno wywyższany, ani szczególnie mocno poniżany.

3. Facet który ŚREDNIO szanuje kobiety, często jest przez nie ŚREDNIO szanowany.

Komuś może się wydawać, że ten wariant jest w jakiś sposób "prawidłowy", "zdrowy", niepatologiczny. Bo obie strony traktują siebie w podobny sposób, nikt nie jest wyżej, nikt nie jest niżej. Ale w rzeczywistości ten wariant wcale nie jest dobry i posiada poważne wady.

Przede wszystkim, ten wariant oznacza tak naprawdę, że facet jest umiarkowanym, przeciętnym LESZCZEM.

Faceci z taką mentalnością są często uważani przez laski za normalnych, przeciętnych facetów. Co oznacza z jednej strony, że laski nimi jakoś szczególnie nie pogardzają, ale z drugiej strony też nie mają wrażenia, aby ci faceci "mieli to coś". Mam tu oczywiście na myśli poziom osobowości i niewerbalnej "energii", bo wygląd, kasa, itd to zupełnie inna sprawa.

Tacy faceci są często odbierani przez laski jako "nic nadzwyczajnego, zwyczajny facet". A chyba nie muszę tłumaczyć, że bycie tak odbieranym przez kobiety nie jest niczym szczególnie dobrym i nie jest drogą do świetnego życia seksualnego.

Z tego robią się często takie niby poprawne, ale jednoczesnie nijakie związki, w których niby nie ma wielkich problemów, ale w których stosunek kobiety do faceta jest tak naprawdę "taki sobie".

Ta dynamika jest o tyle zdradliwa, że jest czymś "normalnym", przeciętnym i facetom z taką mentalnością bardzo często wydaje się, że jest z nimi wszystko ok, że nie ma żadnego problemu, itd itp. Często jest tak, że taki facet ma tak naprawdę "byle jaki" związek, w którym laska ma do niego średni stosunek, ale on dostaje dupy, a z laską jakoś się dogaduje, więc związek uznaje za udany. I taki facet może nie zauważać, albo NIE CHCIEĆ zauważać tego, że tak naprawdę jego własna kobieta ma do niego średni stosunek, a jego pozycja w relacji z nią jest taka sobie. Jego kobieta ma do niego średni, a nie wysoki poziom szacunku - czyż nie jest rzeczą oczywistą, że nie jest przez nią traktowany tak dobrze, nie jest mu tak przyjemnie, jak byłoby, gdyby ona miała do niego wysoki poziom szacunku?

Ja generalnie dostaję od kobiet dużo szacunku i generalnie jestem przez nie traktowany jako "ktoś więcej", ktoś lepszy od innych facetów ORAZ lepszy od samych kobiet. Nie zawsze, w różnym stopniu, ale taka jest generalna tendencja. Czasami przybiera to bardziej umiarkowaną formę, w której kobieta "tylko" ma względem mnie dużo szacunku i "tylko" wysoko mnie ceni. A czasami idzie to wyraźnie w kierunku klimatów BDSM i w jakimś stopniu jestem dla laski jej Panem, Władcą, Właścicielem, a ona jest moją Niewolnicą, moją Posłuszną Suczką, itd itp. Z tego powodu ja znam kobiety od tej strony, wiem jak dobrze potrafią się zachowywać względem faceta którego wysoko lub bardzo wysoko cenią.

Bardzo wielu facetów kobiet od tej strony nie zna, bo maksimum czego byli w stanie w życiu doświadczyć, to wcześniej opisany "średni" wariant, w którym żadna strona nie dominuje w zdecydowany sposób. To też tyczy się znajomości mentalności poszczególnych, indywidualnych kobiet, które zna (a raczej "zna") dany facet. Chodzi mi tu o to, że dany facet poprzez to jaki jest, "wydobywa" z kobiety pewne zachowanie, określony sposób traktowania jego osoby - a bardzo często jest to postrzegane przez facetów jako stała cecha osobowości danej kobiety, na zasadzie "ona taka jest", a także ogólna wiedza o kobietach, w sensie "kobiety takie są". Jest to bzdura, bo ta sama kobieta potrafi traktować różnych facetów w zupełnie różny sposób. Tylko właśnie na tym polega problem, że przeciętni faceci, czyli tak naprawdę "umiarkowane leszcze" z Szacunkiem Do Kobiet, nie mają pojęcia o tym, jak potrafią wyglądać relacji z kobietami ludzi ogarniętych, pozbawionych Szacunku Do Kobiet.

Bardzo często jest np. tak, że dana kobieta jest przykra, niemiła, dominująca, wymagająca względem jednego faceta, a słodka i miła dla drugiego. Szczególnie będąc w stałej relacji z tym pierwszym, a ruchając się na boku z tym drugim - to jest swojego rodzaju KLASYKA.

Ja miałem ogromną ilość sytuacji, w których kobiety które bzykałem rozmawiały ze mną na temat swojego byłego lub obecnego chłopaka czy męża, i tego jak go traktowały. I bardzo często wyglądał to tak, że kobieta która dla mnie była bardzo miła, uczynna i bezproblemowa, opowiadała mi o tym, jak dla tego innego faceta była nieprzyjemna, złośliwa, wręcz emocjonalnie sadystyczna. I w tym wszystkim bardzo często pojawiał się wątek POGARDY, a także jakby NIECHĘCI WYNIKAJĄCEJ Z POGARDY.

To są np. takie sytuacje:

- Do laski zadzwonił do niej były facet, z jakimś zapłakanym głosem, a ona była dla niego celowo, złośliwie zimna i niemiła. A gdy mi o tym opowiada, to czuć w jej głosie taką złośliwość połączoną z pogardą do tego kolesia.

- Laska opowiada mi (po ruchaniu się ze mną), jak odmówiła swojemu stałemu chłopakowi/mężowi seksu, kłamiąc, że źle się czuje. I śmiejemy się z tego, ona jest z siebie zadowolona, a przy tym widać, że nie chodziło tylko o samą chęć uniknięcia seksu, ale także o "wbicie szpilki" mężczyźnie którym pogardza.

- Laska opowiada, jak była dla kolesia celowo niemiła, naburmuszona, bo "ona ma go dosyć". I jak próbował to "naprawić", próbował polepszyć ich relacje poprzez jakieś starania dogodzenia jej, ale ona celowo i świadomie zlała te starania. Oczywiście opowieść w tonie wesoło-pogardliwym "hahaha, co za żałosny frajer" i/lub zgorzkniało-pogardliwym "beznadziejny frajer, nie mogę na niego patrzeć".

Tak jak napisałem wcześniej, ja mam skłonności w kierunku lekkiego BDSM i lubię szmacić, poniewierać, upokarzać laski. Mam w głębi serca poczucie, że kobieta to moja poddana, należna mi niewolnica, której sensem istnienia jest służenie mi, które to służenie jest dla niej wielkim zaszczytem i łaską z mojej strony. Mam poczucie, że jedynym naprawdę właściwym miejscem dla kobiety jest leżenie u moich stóp, całkowite podporządkowanie i całkowite uniżenie się przede mną .

Tylko nie zrozumcie mnie źle - ja nie jestem jakimś nadętym, drażliwym typem z "trudną osobowością". Ja jestem całkiem elastycznym, miłym i ciepłym człowiekiem, który nie forsuje swoich tendencji BDSM na siłę, "na pałę" - ja robię to z wyczuciem, działając w sposób dostosowany do laski i do sytuacji. I nie jestem od tego uzależniony - czuję się ok bez tego, a z tym czuję się dużo lepiej.

Właśnie ta moje elastyczność, wyczucie, powodują, że robiłem to lekkie BDSM z wieloma laskami, które przedtem takich rzeczy nie robiły i w mniejszym czy większym stopniu nie zdawały sobie sprawy z tego, że w ogóle mogłyby takie rzeczy lubić. Mam na myśli szczególnie czasy przed "Pięćdziesiąt twarzy Greya”, kiedy laski były takich rzeczy mniej świadome - ale jak najbardziej miały w swoje te tendencje, które PÓŹNIEJ sprawiły, że ta książka stała się wśród nich tak popularna.

I ja szmaciłem, poniewierałem wiele lasek, które NIE WIEDZIAŁY, jak bardzo to je pociąga. Leciały przy tym tekstu:

- „Ja nie wiedziałam, że taka jestem”

- „Ile ja się o sobie przy Tobie nauczyłam”

- „Jaką ja jestem uległą suką”

- „Ty mnie znasz lepiej, niż ja sama znam siebie”

- „Dopiero teraz się dowiedziałam, co to znaczy być kobietą”

Oczywiście jest tak, że to właśnie w tych BDSM'owych relacjach doświadczam wyższego, wręcz skrajnie wysokiego poziomu szacunku do mojej osoby, a co się z tym wiąże, wyjątkowo fajnego i miłego traktowania ze strony kobiet.

Przytoczę tutaj pewną sytuację, która świetnie to zobrazuje:

Kiedyś miałem taką laskę, którą szybko i sprawnie ułożyłem sobie na uległą, posłuszną suczkę, i która uwielbiała to jak ją traktuję. Lecz kiedy doszło do pierwszego seksu oralnego, to miał miejsce pewien zgrzyt i to w sumie z mojej winy. Bo kiedy ona zajmowała się moim penisem, to ja powiedziałem jej, że chcę, aby na koniec połknęła. A ona odparła grzecznym, ale zranionym głosem, że jak ja mogę podejrzewać ją o to, że ona mogłaby wypluć MOJE nasienie. Powiedziała, że połykanie mojego nasienia jest dla niej ZASZCZYTEM, czymś BARDZO WAŻNYM i że nigdy, przenigdy by nie wypluła, i że jest jej przykro, że pomyślałem, że mogłaby tak postąpić.

Drodzy Czytelnicy, tak wygląda naprawdę WYSOKI poziom szacunku kobiety do mężczyzny. I chyba jest rzeczą jasne, że bycie z laską która ma do mnie takie podejście, jest DUŻO przyjemniejsze od „normalnej” relacji. I to też w jakimś stopniu przenosi się na codzienne życie - taka laska jest „grzeczna”, odnosi się do mnie z szacunkiem, życzliwością, „miękkością”, kobiecością. Przedkłada moje potrzeby nad swoje, dopasuje się do moich potrzeb i mojej woli. Są słowa, które słyszałem od tak wielu lasek, że mam wrażenie, jakby był to cytat z jakiejś książki czy filmu - a są to słowa „Będzie tak, jak Ty chcesz”.

Inna sprawa, że o ile w tego typu układach kobieta jest „ofiarą”, jest „pokrzywdzona” w sensie braku szacunku, poniżenia, podporządkowania, zniewolenia, a nawet przemocy fizycznej, o tyle to wcale nie oznacza,że ona jest nieszczęśliwa - bo jest DOKŁADNIE ODWROTNIE.

Wiele kobiet mówiło mi otwarcie, że nigdy nie czuły się tak szczęśliwe, że nigdy nie czuły się tak spełnione.

Zresztą nawet w przypadku wcześniej wspomnianej laski od seksu oralnego - dla niej zrobienie mi dobrze i połknięcie mojego nasienia, według jej własnych słów, było ZASZCZYTEM, czymś BARDZO WAŻNYM. Ona czuła się podczas tego wszystkiego MEGA SZCZĘŚLIWA i oprócz szacunku czuła do mnie także ogromną WDZIĘCZNOŚĆ. To jest swoją drogą stały element w tego typu relacjach z różnymi laskami - WDZIĘCZNOŚĆ danej laski za to, że ją zeszmaciłem, sponiewierałem, upokorzyłem.

To wygląda właśnie tak, że gdy ja zeszmacę, sponiewieram, zniewolę, upokorzę laskę, to OBOJE jesteśmy szczęśliwi.

I tutaj wypadałoby zadać pytanie, czy jeżeli zeszmacenie laski, okazanie jej braku szacunku czyni OBOJE partnerów szczęśliwymi, to czy przynajmniej w jakimś stopniu nie jest tak, że traktowanie laski z szacunkiem czyni OBOJE partnerów nieszczęśliwymi?

Nie chcę przesadnie generalizować i tworzyć z tego jakiejś uniwersalnej zasady, ale na pewno CZĘSTO tak właśnie jest.

Tutaj muszę opisać jedno KLUCZOWE ZJAWISKO:

1. Tak jak napisałem wcześniej, ciągoty w kierunku relacji BDSM ma bardzo wiele lasek - dowodem na co jest popularność „Pięćdziesiąt twarzy Greya”.

2. Tak jak pisałem wcześniej, wiele lasek w mniejszym czy większym stopniu NIE WIE o swoich własnych tendencjach w tym kierunku. Bo z tym jest tak, że laska musi to POCZUĆ, musi tego DOŚWIADCZYĆ i wtedy jest masa reakcji „Ja nie wiedziałam, że taka jestem”.

Rzecz w tym, że przeciętny facet, czyli tak naprawdę „przeciętny leszcz” tego z niej nie wydobędzie. Prymitywny „macho dominator” najprawdopodobniej też nie, bo ją do siebie zrazi, wystraszy, wywoła ostrą kolizję z jej blokadami i obyczajowością.

3. W wyniku tego często jest tak, że laska w jakimś stopniu czuje się nieszczęśliwa, niespełniona i nie tylko NIE WIE DLACZEGO, ale także NIE WIE, ŻE MOŻE BYĆ INACZEJ i z tego powodu uznaje swój poziom (braku) zadowolenia za „normalny”.

Chodzi o to, że jeżeli dana laska z mniejszymi czy większymi ciągotami BDSM (a takich jest moim zdaniem większość) natrafi na swojej drodze na kilku, powiedzmy 4 przeciętnych facetów, którzy oczywiście jej tego nie dadzą, to ona najprawdopodobniej uzna, że relacje damsko-męskie „po prostu tak wyglądają” - czyli przyjmie swoje dotychczasowe doświadczenia za punkt odniesienia.

Problem w tym, że ona przyjmuje to za swój punkt odniesienia na "powierzchownym" poziomie, podczas gdy w głębi serca w jakimś stopniu czuje, że coś jest nie tak, albo że to "nie jest do końca to". I to ma negatywny wpływ na jej (nie)zadowolenie z relacji facetami, co także uderza w tych facetów.

Często bywa tak, że facet daje kobiecie normalny związek, w którym wszystko wydaje się być w porządku, ale ona tego nie docenia, jest dla niego nieprzyjemna, niemiła, itd itp. To może mieć różne przyczyny, bo np. laska może mieć po prostu wredny charakter, albo facet jest słaby w łóżku, ale jest też możliwe, że przyczyną tego jest właśnie nieodpowiadający lasce klimat relacji, a ta sama laska byłaby zupełnie inna w relacji o innym klimacie. Mam tu na myśli sytuację, w której laska ma wewnętrzną potrzebę bycia szmaconą i czucia silnego respektu względem mężczyzny, tylko niekoniecznie jest tego w pełni świadoma, a facet ma wysoki poziom Szacunku Do Kobiet i też nie jest tego świadomy.

To często skutkuje "Błędnym Kołem Dogadzania/Ustępowania", w którym widząc niezadowolenie i przykre zachowania kobiety, facet stara się jej ustępować, dogadzać, próbując w ten sposób uczynić ją szczęśliwą, a co za tym idzie - poprawić to jak ona go traktuje.

Problem polega na tym, że jej niezadowolenie i przykre zachowania płyną tak naprawdę z "głębokiego", emocjonalnego poziomu, którego ona najczęściej sama nie rozumie. Wszelkiego typu pretensje, przykre słowa, fochy i przesadnia wymagania są jedynie skutkami, sposobem na wyrażenie tych odczuć, a nie faktycznym problemem. A wielu facetów w takiej sytuacji próbuje radzić sobie z tym poprzez zaspokajanie różnych zachcianek, niesłuszne ustępowanie kobiecie, itd itp.

I teraz tak:

1. Jedna rzecz, że to Dogadzanie/Ustępowanie długoterminowo nigdzie nie prowadzi, bo nijak nie pomaga na faktyczną przyczynę problemu, a jedynie wywołuje u kobiety chwilowe zadowolenie na poziomie "powierzchownym".

2. Druga rzecz, że takie Dogadzanie/Ustępowanie jeszcze pogarsza sprawę. Bo jeżeli problemem jest to, że kobieta ma niespełnioną potrzebę bycia szmaconą, czucia RESPEKTU przed mężczyzną, to dogadzanie, ustępowanie jej jest oddalaniem się od tego i pogarszaniem problemu. Mamy tutaj sytuację, w której źródłem problemu jest tak naprawdę WYSOKI poziom szacunku ze strony mężczyzny - jaki sens w tym momencie próba poradzenia sobie z tym problemem poprzez JESZCZE WYŻSZY poziom szacunku? To tak, jakby ktoś próbował gasić pożar benzyną.

Przytoczę tutaj pewną sytuację z mojego życia:

Poznałem kiedyś pewną laskę, która była dość "wyszczekana", zachowywała się nieco "konfrontacyjnie", z wieloma tekstami i ogólną atmosferą typu "co to nie ja". Była fizycznie atrakcyjna, na swój sposób była fajna, aczkolwiek miała też w sobie coś denerwującego.

Co zrobiłem?

Czy podszedłem, złapałem na włosy i powiedziałem "na kolana suko?" NIE. To czy też może wszedłem w jakiegoś rodzaju wymianę złośliwości, wzajemne docinanie sobie? NIE.

W dużej mierze zignorowałem jej głupie teksty, unikając konfrontacji i zacząłem z nią normalnie rozmawiać. Patrzyłem na nią, patrzyłem w jej oczy i zauważyłem, że pomimo otoczki "co to nie ja", w niej tak naprawdę widać, czuć jakiś SMUTEK. I w miły, przyjazny, empatyczny sposób skomentowałem to, zapytałem się o to. Z laski już kompletnie opadło "co to nie ja" i przede mną stała sympatyczna, nieco smutna dziewczyna. Zaczęliśmy rozmawiać o tym, jak ona chłopaka, który ją kocha, ale "ona nie wie, czy ona kocha jego". Rozmawialiśmy o tym i zacząłem zauważać, że w niej chyba jest coś uległego, wręcz masochistycznego. I znowu - zacząłem (z wyczuciem) komentować to co zauważyłem. Efekt? Laska praktycznie "odpłynęła", zaczęła naładowanym emocjonalnie głosem opowiadać, jak ona ma w sobie takie (uległe/masochistyczne) impulsy i że czuje, że jest z nią coś nie tak. Bo tutaj ma świetnego chłopaka, który jest przystojny i ją kocha, doskonale ją traktuje, którego koleżanki jej zazdroszczą - a ona jakoś nie czuje się ok z jego zachowaniem względem niej. Ja w tym momencie (z wyczuciem) opowiadam jej, że ja mam odwrotne impulsy, że jak dla mnie kobieta musi być pode mną, że lubię "ostro" traktować kobiety, itd itp. Laska patrzy na mnie Z PODZIWEM, rozmarzonym wzrokiem. Lecą teksty typu "ja też bym tak chciała" i "zazdroszczę Twojej dziewczynie". W ciągu może 1.5h czy 2h laska przechodzi z klimatu "co to nie ja", do tego, że np. otwarcie jej mówię "jesteś moją słodką suczką", na co ona odpowiada "tak, jestem". Albo "ale nie będziesz mnie bił zbyt mocno, ok?".

Później poznaję laskę lepiej i co się okazuje? Faktycznie ma chłopaka, chłopak faktycznie dobrze wygląda. Problem w tym, że ona jest masochistką, a on ją kocha i dogadza jak tylko może, traktuje jak księżniczkę. Co więcej, ona próbowała go SPROWOKOWAĆ do ostrzejszych zachowań poprzez celowe bycie chamską i nieprzyjemną. Efekt? On jej ustępował, a jej ręce opadały.

Ta laska zachowywała się względem innych ludzi, w tym względem swojego chłopaka, w sposób uszczypliwy, konfrontacyjny, nieco złośliwy i szorstki, itd itp. Lubiła na odchodne zrobić mi loda, albo przynajmniej polizać, pocałować mój penis - mówiąc, że potem spotka się ze swoim chłopakiem i pocałuje go, oczywiście w międzyczasie nie myjąc zębów. Ona śmiała się z tego, szydziła przy mnie z tego swojego chłopaka, itd itp. Mówiła np. "no wiesz, a może mu posmakuje?".

A jak traktowała mnie?

Oczywiście zupełnie inaczej, z ogromnym szacunkiem, uległością, itd itp. I była naprawdę UROCZĄ, PRZEMIŁĄ dziewczyną, zupełnie inną od tego, czego doświadczali od niej inni ludzie.

Ona mi mówiła, że przy swoim chłopaku jest jakaś wściekła, bo on ją denerwuje - i że jej złośliwość względem niego to JEGO wina, a nie jej.

Z kolei odnośnie mnie mówiła, że właśnie przy mnie czuje się wyluzowana, odprężona, szczęśliwa i ogólnie PSYCHICZNIE WYPOCZĘTA. Co jest swoją drogą bardzo TYPOWĄ reakcją kobiet przy tego typu klimatach.

Co ciekawe, ta laska mówiła, że gdy rozważała, myślała o tym, czy by nie zachować się względem mnie w jakiś złośliwy/szorstki sposób (co w jej przypadku było już nawykiem w stosunkach z ludźmi), to powstrzymywało ją przed tym JEJ WŁASNE CIAŁO - mówiła, że wtedy czuje uścisk gardle, drętwienie języka, dreszcz przechodzący przez ciało i że od tego czuła się całkowicie pokonana, całkowicie bezsilna, ale jednocześnie było to dla niej PRZYJEMNE doświadczenie. To były indywidualne odczucia tej konkretnej laski, ale moim zdaniem jest w tym coś ciekawego, chyba istotnego. Po pierwsze spójrzcie na to, jaki zestaw wrażeń ta laska odbierała jako coś przyjemnego, a po drugie zwróćcie uwagę na to, że w jej własnym odbiorze płynęło z jej ciała (a nie z psychiki) - czy może być tak, że jest to jakiegoś rodzaju "pierwotny", biologiczny mechanizm?

Bardzo istotnym aspektem tego wszystkiego, a jednocześnie czymś, czego wielu ludzi nie skojarzyłoby z tego typu praktykami, jest SPOKÓJ, HARMONIA, WYCISZENIE. Może się to na pierwszy rzut oka wydawać czymś kompletnie niezrozumiałym, bo przecież chodzi tu o "szmacenie" kobiety, o jej upokarzanie, zadawanie jej bólu, itd - to nie są rzeczy, które kojarzą się ze spokojem/harmonią/wyciszeniem. Ja sam na początku tego nie widziałem, bo czułem w sobie agresję, wściekłość, chęć psychicznego i fizycznego "stłamszenia" kobiety - to mnie kręciło, ale nie miało to nic wspólnego ze spokojem czy wyciszeniem. Dopiero później, gdy zacząłem to wprowadzać w życie, to okazało się, że jasne, jest agresja, przemoc, tłamszenie, upokarzanie - ale kiedy to już zostanie DOKONANE to pojawia się niesamowite KATHARSIS.

Kobiety mają DOKŁADNIE to samo - po zeszmaceniu, sponiewieraniu, upokorzeniu, zniewoleniu kobiety następuje u niej SILNE WYCISZENIE, SZCZĘŚCIE, HARMONIA, SPOKÓJ.

Już pokazałem kobiecie jej miejsce, już ją zeszmaciłem, już ją sobie podporządkowałem jako suczkę i niewolnicę. W tym momencie czuję władzę na kobietą, mam takie specyficzne poczucie miażdżącej władzy i wyższości, ale jest w tym także pewnego rodzaju HARMONIA, poczucie tego, że moje stosunki z kobietą są właśnie takie, jakie być powinny. Ona jest u moich stóp, a ja jestem jej Panem, Władcą, Właścicielem, a ona moją Suczką, Poddaną, Niewolnicą. I oboje wiemy, oboje czujemy, że to jest coś PIĘKNEGO, SŁUSZNEGO, PRAWIDŁOWEGO. I kiedy ma to miejsce, to przelewa się przeze nas oboje fala niesamowicie przyjemnego, niesamowicie głębokiego SPOKOJU, ZRELAKSOWANIA, takiego poczucia, że osiągnęliśmy razem stan idealnej harmonii, "fundamentalnego poukładania", stan który idealnie wydobywa na zewnątrz moją męskość, a jej kobiecość. I powiem tak - moim zdaniem kto tego nie zaznał, ten tak naprawdę nie rozumie co to znaczy być mężczyzną, ten nie rozumie co to znaczy kobieta, ani co to znaczy być z kobietą JAKO MĘŻCZYZNA - a nie jako "osoba z penisem".

Swoją drogą, może być tak, że część czytelników pomyśli sobie coś w stylu "Milroh, Ty masz takie instynkty, ale JA NIE MAM - więc z tego co piszesz niewiele dla mnie wynika". Chciałbym to z góry uprzedzić i napisać, że Wy (część czytelników) możecie mieć zupełnie inne skłonności, ale to nic zmienia w kontekście tego, jakie skłonności mają kobiety. A wiele kobiet, moim zdaniem większość, ma właśnie jakiegoś rodzaju potrzebę bycia zdominowanymi, zeszmaconymi, itd itp. I jeżeli ktoś chce mieć realne spojrzenie na kobiety, czy też realne spojrzenie na to, w jaki sposób obyczajowość i Szacunek Do Kobiet budują obraz kobiet rozmijający się z rzeczywistością, to zwyczajnie musi to uwzględnić, nawet jeżeli jego własne upodobania są zupełnie inne.

Jeszcze inną sprawą jest to, czy dany facet który uważa, że nie ma takich skłonności, faktycznie w ogóle ich nie posiada, czy też może posiada powiedzmy "potencjał" w tym kierunku, który nie został "uaktywniony" przez brak odpowiednich doświadczeń, wzorców i/lub został "zablokowany" przez wychowanie, obyczajowość, Szacunek Do Kobiet. Ta druga opcja jest o tyle prawdopodobna, że coś takiego na pewno występuje u wielu kobiet - dana kobieta często nie wie, że lubi takie rzeczy, aż pozna odpowiedniego partnera, który ją w to wprowadzi. Oczywiście ja wiem o tym stąd, że dla bardzo wielu kobiet to ja byłem takim partnerem. I słuchałem od nich tekstów typu "Ile się przy Tobie o sobie dowiedziałam", czy też "Ja nie wiedziałam, że taka jestem".

Chciałbym tutaj jeszcze zaznaczyć, żebyście nie postrzegali tego, co piszę o Szacunku Do Kobiet i tego co piszę o moich klimatach "lekkiego BDSM" jako jednej i tej samej rzeczy.

To co piszę o (braku) Szacunku Do Kobiet to w przeważającej mierze produkt "tradycji" imprezowiczów z TIAN, która to tradycja nie jest związana z BDSM, tylko raczej ze "standardowym" ruchaniem panienek na/po imprezach. I ta wiedza służy dobrze także takim ludziom, którzy niespecjalnie czują klimat BDSM - więc jeżeli ktoś takich klimatów nie czuje, to nadal może z tego korzystać. Zresztą u mnie samego brak Szacunku Do Kobiet pojawił się w liceum, a tendencje BDSM zaczęły się pojawiać w poważniejszej formie kilka lat później, w okolicach 20 roku życia.

Jednocześnie uważam, że moja perspektywa na kwestie (braku) Szacunku Do Kobiet, męskiej i kobiecej psychiki, itd, jest "pogłębiona", zdecydowanie BOGATSZA, PEŁNIEJSZA, LEPSZA dzięki temu, że mam też doświadczenia z moim "lekkim BDSM". I moim zdaniem BDSM to nie jest jakaś głupia zabawka, tylko coś co uruchamia w człowieku pewne silne, "głębokie" mechanizmy/instynkty.

 Przy czym ja piszę w tym artykule o klimatach BDSM niekoniecznie po to, aby ktoś z tego korzystał realizując tego typu praktyki. Tutaj chodzi też o pokazanie, że pewne cechy, pewne zachowania mężczyzn mogą być dla kobiet atrakcyjne lub nieatrakcyjne "wbrew logice". I mam tu na myśli nie tylko łóżko czy związek - także w momencie samego poznawania kobiety, nasze zachowanie i ogólna "energia" może dać kobiecie do zrozumienia, wywołać odczucie, że jesteśmy facetem tego czy innego rodzaju. Facetem który być może mógłby ją zeszmacić, albo facetem do tego niezdolnym. Facetem któremu być może mogłaby paść do stóp, albo facetem którym mogłaby tylko pogardzać. Wielu facetów tego nie rozumie, robiąc jeden z dwóch przeciwstawnych błędów:

1. Część facetów zachowuje się w sposób zgodny z ich wysokim czy średnim Szacunkiem Do Kobiet i wywołuje u kobiet przede wszystkim EMOCJONALNE wrażenie, że są leszczami, seksualnie niegroźnymi, bezpłciowymi chłopcami (wysoki Szacunek), albo umiarkowanymi leszczami (średni Szacunek). I o ile wygląd czy pieniądze mimo tego spokojnie mogą doprowadzić do seksu, o tyle jakość tej relacji może nie być najwyższa. 

2. Część facetów nieudolnie próbuje "być Alpha", "zdominować laskę", itd itp. Co w pewnej mierze można nazwać nieudolnymi próbami SYMULOWANIA zachowań mężczyzn z brakiem Szacunku Do Kobiet, przez facetów ze średnim Szacunkiem Do Kobiet (ci z wysokim pewnie by się nie odważyli). Tutaj najczęściej mamy podwójny problem, bo raz, że ci faceci TOPORNIE próbują zasymulować coś, czego tak naprawdę nie czują i nie rozumieją, bazując na własnych błędnych wyobrażeniach i/lub "anty-wiedzy" z internetu, a dwa, że ich Szacunek Do Kobiet nadal w nich jest i oporuje, sabotując nawet te nieudolne symulacje.