Bliskość Emocjonalna 9 - wczesny etap interakcji

Tematem tego artykułu jest budowanie Bliskości Emocjonalnej we wczesnym etapie interakcji, począwszy od momentu tuż po podejściu.

Zacznę od omówienia tego, jak tuż po podejściu, czyli niby w pewnym określonym momencie interakcji, tak naprawdę możemy być na różnych "pozycjach", bo laska może mieć do nas różne nastawienie. W zależności od np. naszego wyglądu, ubioru, jakości podejścia, może być w przybliżeniu tak:

1. W skrajnie pozytywnym przypadku, laska już jest nastawiona MOCNO na "TAK". W takim wariancie ona jest w jakiś sposób nami zafascynowana, napalona albo "zakochana od pierwszego wejrzenia", itd itp. I sukces jest już prawie że przesądzony, o ile tego nie zepsujemy.

2. W umiarkowanie pozytywnym przypadku, laska ma umiarkowanie nastawiona na "TAK". Przykładowo laska postrzega nas jako fajnego, atrakcyjnego faceta i generalnie jest zainteresowana, ale też bez fajerwerków, tylko na zasadzie takiego powiedzmy "wstępnego zainteresowania".

3. W umiarkowanie negatywnym przypadku, kobieta ma umiarkowane nastawienie na "NIE". Przykładowo gdy kobieta nie jest zainteresowana, ale też nie skreśla nas kategorycznie - np. na zasadzie "Ty jesteś zwyczajnym, przeciętnym facetem, a ja chcę kogoś fajnego, atrakcyjnego". Z czymś takim można próbować walczyć, tylko pozostaje pytanie, na ile ma to sens, bo z reguły lepiej będzie znaleźć inną laskę, z którą będziemy mieli sytuację typu 2.

4. W skrajnie negatywnym przypadku, laska jest już nastawiona MOCNO na "NIE" i co prawda rozmawia z nami, ale jest już w pełni zdecydowana NIE dać się nam uwieść. Może rozmawiać z nami np. z grzeczności, bo "nie chce być niemiła dla tego śmiesznego leszcza, bo on jest w sumie miły, nie chcę robić mu przykrości". I w takim przypadku sukces jest praktycznie NIEMOŻLIWY.

Moim zdaniem bycie uwodzicielem powinno polegać w pierwszej kolejności na skutecznym obrabianiu sytuacji typu 2, czyli tych sytuacji, w których kobieta jest nami umiarkowanie, wstępnie zainteresowana. Oczywiście najlepsze są sytuacje typu 1 i powinno się dążyć do tego, aby mieć ich jak najwięcej, ale to jest trudne do uzyskania. Sytuacje typu 3 są łatwo dostępne, ale są z kolei trudne do skutecznego obrabiania. Sytuacje typu 2 oferują dobrą kombinację dostępności i łatwości obróbki.

Ten artykuł jest pisany głównie z punktu widzenia sytuacji typu 2. Oczywiście opisane tu podejście wystarczy też na łatwe sytuacje typu 1. Może też być wykorzystane do radzenia sobie z sytuacjami typu 3, ale to wymaga większych umiejętności.

Bardzo bym nie chciał, aby było tak, że ludzie którzy mają po podejściach wiele sytuacji typu 3, a tym bardziej 4, oczekiwali po tym artykule nie wiadomo czego. Bo większość ludzi nie ma umiejętności potrzebnych do radzenia sobie z sytuacjami typu 3 i faktyczna przydatność tego artykułu zaczyna się dla nich od sytuacji typu 2.

Ok, a teraz przejdźmy do zasadniczego tematu artykułu, czyli do budowania Bliskości Emocjonalnej we wczesnym etapei interakcji.

Generalnie jest tak, że im bardziej zaawansowana interakcja, tym większe znaczenie elementów werbalnych.

Przed podejściem, czyli przed interakcją, gdy kobieta ocenia nas jedynie wzrokowo, siłą rzeczy liczy się tylko "energia" (i elementy wizualne).

Podczas podejścia znaczenie słów jest niewielkie, bo w kilka sekund trudno wiele powiedzieć, lecz jednak pojawia się JAKIEŚ znaczenie słów. Przy czym podejście do zasadniczo kwestia "energii" (i elementów wizualnych) - podczas gdy wielu ludzi zastanawia się głupio nad tym, co powiedzieć kobiecie.

Po podejściu znaczenie słów wzrasta jeszcze bardziej, bo gdy będziemy rozmawiać z kobietą już kilkadziesiąt sekund, kilka czy kilkanaście minut, to na pewno to co powiemy zbuduje pewien obraz naszej osoby, wywoła pewne wrażenie.

Tylko tutaj chcę powiedzieć BARDZO WYRAŹNIE jedną kluczową rzecz - to, że znaczenie słów wzrasta, w żadnym wypadku NIE OZNACZA, że znaczenie "energii" maleje. "Energia" ma OGROMNE znaczenie na KAŻDYM etapie uwodzenia na żywo.

Generalnie jest tak, że skuteczność słów jest uzależniona od "energii" - przy dobrej energii, słowa "wchodzą" dobrze, są dobre odbierane, a przy złej nie działają, są odrzucane i źle odbierane. Typowym przykładem tego jest to, jak te same słowa brzmią źle gdy mówi je zestresowana, spięta osoba, a brzmią dobrze, gdy wypowiada je osoba wyluzowana.

Wczesny etap interakcji to raczej nie jest zbyt dobry moment na jakieś "głębokie" budowanie Bliskości Emocjonalnej. Bo jeżeli właśnie stoimy np. klubie czy na ulicy, z laską do której podeszliśmy powiedzmy 10 czy 15 sekund temu, to raczej niespecjalnie pasuje tutaj jakaś głęboka rozmowa o życiu, o doświadczeniach i pragnieniach w życiu uczuciowym, itd itp. Pasuje tutaj LEKKIE budowanie Bliskości Emocjonalnej, odpowiadające temu, że dopiero zaczynacie się poznawać. Tu pasuje mniej czy bardziej LEKKA, "NORMALNA" rozmowa.

Wielu facetów ma w tym kontekście problem typu "nie wiem o czym rozmawiać z kobietą". I wydaje im się, że jest to problem polegający jedynie na braku kompetencji, braku wiedzy i umiejętności. Podczas gdy w rzeczywistości ten problem tylko częściowo polega na braku wiedzy/umiejętności, a w ogromnej mierze jest to problem PSYCHICZNY.

Jak pisałem wielokrotnie na blogu, większość mężczyzn ma zaszczepiony emocjonalny Szacunek Do Kobiet, który powoduje, że na poziomie emocjonalnym odbierają kobietę jako jakiegoś rodzaju "Księżniczkę", "Królową", "Sędziego", który ich ocenia, jako budzący respekt "Marmurowy Posąg". Swoją drogą - wielu facetów tego nie dostrzega, bo na bardziej powierzchownym i świadomym poziomie MYŚLĄ oni w bardziej rozsądny sposób, podczas gdy na bardziej głębokim i podświadomym CZUJĄ Szacunek Do Kobiet o którym mówię. Prostą metodą oceny tego jest zwracanie uwagi nie na to, co ktoś sobie myśli "na spokojnie", gdy jedynie luźno myśli o uwodzeniu, a na to, co czuje, jak funkcjonuje PODCZAS uwodzenia.

Szacunek Do Kobiet generalnie "MITOLOGIZUJE", "WYOLBRZYMIA" kobietę, robiąc z niej "Marmurowy Posąg". Wyolbrzymia jej znaczenie, znaczenie jej opinii o nas, zawyża jej standardy odnośnie mężczyzn i jej cnotliwość, ogólnie robi z uwiedzenia i wyruchania jej coś trudnego, jakiś "big deal", albo wręcz "czyn heroiczny".

Powyższe powoduje, że faceci mają w tym kontekście NAPIĘCIE, CIŚNIENIE i często mają wrażenie, że aby uwieść kobietę, muszą zrobić, powiedzieć coś "NADZWYCZAJNEGO". Oni w jakimś stopniu czują, że chodzi o uwiedzenie "Wielkiej Księżniczki", "Marmurowego Posągu" i przez to wydaje im się, że aby im to się udało, ich uwodzenie i ich słowa też muszą być w jakiś sposób "WIELKIE", "NADZWYCZAJNE". I przez to nie dochodzi do nich (emocjonalnie) to, że można uwodzić atrakcyjne kobiety mówiąc PROSTE, "NORMALNE" rzeczy.

Ich "zaburzona" psychika::

1 .Z jednej strony pcha ich w kierunku poszukiwania "NADZWYCZAJNYCH" rzeczy, co potrafi się kończyć różnymi dziwactwami i chorymi zachowaniami.

2. Z drugiej strony wywołuje niewiarę w to, że "PROSTE" rzeczy mogą dobrze działać.

Bardzo wielu facetów JUŻ potrafi budować Bliskość Emocjonalną - tylko NIE w ramach uwodzenia, NIE w ramach dażenia do zaruchania. Potrafią budować Bliskość Emocjonalną z kolegami, a często także z koleżankami, ale gdy chodzi o uwodzenie i dążenie do zaruchania, to włącza się blokada psychiczna i ta umiejętność "znika".

W tym kontekście należy pamiętać o rzeczy, która zdawałoby się jest oczywista, ale do wielu facetów zdaje się jakby nie docierać. Chodzi o to, że kobieta nie jest jakimś kosmitą z innej planety, tylko osobą żyjącą w tej samej kulturze, w tym samym społeczeństwie. I kobieta którą chcemy uwieść psychicznie nie różni się aż tak bardzo od naszych kolegów, a tym bardziej od koleżanek. Zresztą często tak bywa, że ktoś ma dobry kontakt z koleżanką z pracy czy ze studiów, poznaje się z nią coraz lepiej, przez co dochodzi do zbliżenia emocjonalnego, a potem owocuje do seksem, związkiem, czasami nawet małżeństwem. W pracy czy na studiach jest na to dużo więcej czasu i jest większy margines błędu, ale zasadniczo jest to ten sam proces.

Jeżeli ktoś ma dobre relacje z kolegami, a tym bardziej jeżeli ma dobre relacje z koleżankami, to ja takiej osobie doradzam przyjrzenie się tym relacjom, temu jak one się tworzą, czym się różni dobra gadka "koleżeńska" od słabej gadki, temu jacy ludzie wydają się nam sympatyczni, jacy antypatyczni, itd itp. Tak naprawdę macie w swoim życiu OGROMNA ilość "materiału" do nauki budowania Bliskości Emocjonalnej, tylko możecie nie zdawać sobie z tego sprawy.

Natomiast jeżeli ktoś nie ma dobrych relacji z kolegami czy koleżankami, to moim zdaniem powinien popracować właśnie nad tym. Bo nauka budowania Bliskości Emocjonalnej w kontekście kontaktów koleżeńskich jest jest łatwiejsza od nauki tego w kontekście uwodzenia nieznajomych kobiet, gdzie są dużo większe obciążenia psychiczne i dużo mniejszy margines błędu.

Faceci często mają wrażenie, że nie wiedzą na jaki temat rozmawiać z kobietą. Potrafi się to przeradzać w "szukanie magicznego tematu", gdy facetowi się wydaje, że istnieje jakiś "magiczny super-temat", którego zastosowanie wszystko zmieni.

(1) W rzeczywistości, o ile dobór tematów ma jakieś znaczenie, to dużo ważniejsza jest JAKOŚĆ WYKONANIA, w sensie po pierwsze "energii" (czyli pośrednio psychiki), a po drugie jakości technicznej. Bo praktycznie każdy temat można poruszyć zarówno w dobry, jak i w zły jakościowo sposób. I tutaj nie chodzi o znalezienie "idealnego tematu", tylko o nauczenie się poruszania "zwyczajnych" tematów w DOBRY JAKOŚCIOWO SPOSÓB.

Generalnie rozmowa powinna być w jakiś sposób FAJNA, PRZYJEMNA. Rozmowa powinna być wyluzowana, miła, płynna, "gładka", pozbawiona zgrzytów, itd itp.

(2) Inna sprawa, że jeżeli podchodzimy do nieznajomej kobiety i w jakiś sposób pokazujemy, sugerujemy, chociażby niewerbalnie, że naszym celem jest poznanie jej i stanie się razem z nią jakiegoś rodzaju parą, to taka "rama interakcji" JUŻ stanowi pewnego rodzaju temat, czy też raczej grupę tematów.

Chodzi mi tu o to, że JUŻ mamy "ogólny" temat WZAJEMNEGO POZNAWANIA SIĘ Z LASKĄ. I w ramach tego ogólnego tematu, jest czymś NATURALNYM to, że np. pytamy się kobiety o różne rzeczy i odpowiadamy na jej pytanie, komentujemy, opowiadamy, czy też wysyłamy jakiś komunikat niewerbalny związany z tym kontekstem (przykładowo patrząc się na nią czy uśmiechając się do niej w romantyczny i/lub seksualny sposób, itd)

Powyższe (1) i (2) to w pewnym sensie jest coś PROSTEGO, ale w praktyce ludzie bardzo często tego nie rozumieją, nie mówiąc już o zdolności do wykonania tego w dobry jakościowo sposób.

To się się też trudno tłumaczy, a także trudno pokazuje się na żywo, bo to nie jest jakiś skomplikowany koncept intelektualny, tylko coś, czego ludzie "NIE ŁAPIĄ" z powodu problemów z psychiką, z powodu niedostatecznego doświadczenia towarzyskiego, niskiej inteligencji emocjonalnej, itd itp.

Tutaj chodzi zasadniczo o to, że można/należy "PO PROSTU" rozmawiać z laską, poznawać się z nią wzajemnie w obrębie ramy "poznajemy się jako mężczyzna i kobieta".

Spróbuję to zobrazować poprzez podanie przykładu, ALE z tym wiążą się potencjalne problemy. Bo ktoś może to potraktować jako "gotowy tekst", zamiast spróbować zrozumieć o co mi chodzi.

Powiedzmy, że podchodzę do laski na ulicy:

(to nie jest jakiś super przemyślany, idealny przykład, tylko mniej więcej to, jak rozmawiałem z pewną kobietą kilka dni temu)

- Podchodzę i mówię "Cześć".

-. Dziewczyna się uśmiecha i odpowiada "Cześć".

- Ja mówię "Jesteś taką miłą dziewczyną".

- Ona: "Dziękuję".

- Ja: "Jesteś taka śliczna. Bardzo chętnie poszedłbym z Tobą na kawę".

- Ona się śmieje i mówi, "No nie wiem co powiedzieć"

- Ja "Nie musisz nic mówić, wystarczy, że pójdziesz ze mną na kawę". "Pewnie skończyłaś własnie pracę i marzysz o kawie".

- Ona "Na pewno właśnie pracą skończyłam... A z kawą, to nie wiem?"

- Ja "Ok, ja właśnie załatwiałem w okolicy pewną sprawę i zobaczyłem tę oto śliczną dziewczynę, z którą zaraz pójdę na kawę".

- Ona się uśmiecha, lekko śmieje się w zadowolony sposób.

- Ja: "Swoją drogą, jestem Michał", podaje rękę.

- Ona: "Ania"

- Ja: "W tym kierunku jest kawiarnia którą naprawdę lubię, to bardzo przyjemne miejsce" - gestem sugeruję, abyśmy zaczęli szli w tym kierunku.

- Ona: "...Ok". I zaczynamy iść.

- Ja: "Więc pracujesz w tym budynku [z którego przed chwilą wyszła]? Czym się zajmujesz?"

- Ona: "Tak, robię to i to"

- Ja: "Aaa to fajnie, ja zajmuję się tym i tym". "Lubisz swoją pracę?"

- Ona: Tak/nie/cokolwiek.

- Ja: "Rozumiem, to faktycznie jest takie jak [to co powiedziała].

- Ona: "A Ty lubisz swoją pracę?"

- Ja: "W sumie to tak, ale też nie jest to jakaś wielka pasja".

- Ona: "Rozumiem"

- Ja: "A czym lubisz zajmować się poza pracą, dla przyjemności?"

- Ona: "W zasadzie to niczym specjalnym, lubię czytać książki, spotykać się ze znajomymi..."

[i tak dalej, i tak dalej]

Jeżeli ktoś ma wrażenie, że to wygląda dziwnie "bezwysiłkowo", że poszło mi to jakoś super łatwo, to ma słuszne wrażenie. Co więcej, O TO WŁAŚNIE CHODZI, żeby interakcja była "ŁATWA", przyjemna, płynna, gładka, bezproblemowa.

Większość facetów WYWOŁUJE PROBLEMY - przez złą "energię", złe słowa i zachowanie. A ponieważ doświadczają tych problemów, to często wydaje im się, że uwodzenie powinno polegać na jakiejś "WALCE" z tymi problemami. Zasadniczo oznacza to, że ich złe doświadczenia tworzą złą wizję uwodzenia.

W rzeczywistości uwodzenie powinno jak najczęściej wyglądać tak, że sprawy toczą się "GŁADKO", bezwysiłkowo, bez zgrzytów i problemów.

W stosunkach międzyludzkich generalnie jest tak, że ogromną rolę odgrywają w nich pozornie "subiektywne" i "irracjonalne" ODCZUCIA na temat drugiej osoby, ATMOSFERA i "JAKOŚĆ" interakcji z drugą osobą.

Jeżeli ktoś robi na nas wrażenie kogoś fajnego i sympatycznego, jeżeli z kimś dobrze się nam rozmawia, jeżeli dobrze się czujemy w towarzystwie tej osoby - to chętnie przebywamy w towarzystwie kogoś takiego i jesteśmy tej osobie przychylni, bardziej skłonni "iść na rękę".

Jeżeli ktoś robi na nas wrażenie kogoś niefajnego i niesympatycznego, jeżeli słabo się nam z kimś rozmawia, jeżeli źle się czujemy w towarzystwie danej osoby (np. niezręcznie) - nie chcemy unikać kontaktu z tą osobą i nie jesteśmy tej osobie przychylni, raczej nie jesteśmy skłonni iść takiej osobie na rękę.

To nie jest jakaś "magia", ani nic "nadzwyczajnego" - to jest mechanizm, który działa każdego dnia w codziennych interakcjach milionów ludzi. Ja jedynie mówię o jego bardziej "wyspecjalizowanej" i "profesjonalnej" formie.

Jeżeli ATMOSFERA, JAKOŚĆ interakcji jest u dobra, to laska ma POZYTYWNE ODCZUCIA, które "zabarwiają" sposób, w jaki interpretuje i reaguje na różne rzeczy.

Jeżeli laska ma odczucie typu "jaki FAJNY, UROCZY koleś, LUBIĘ GO", to ona w jakimś stopniu CHCE iść z nami na kawę, CHCE nas poznać, itd itp. To w pewnym sensie jest naprawdę DEBILNIE PROSTE.

Wielu facetów tworzy słabą lub co najwyżej średnią atmosferę, przez co laski traktują ich albo na zasadzie "nie chcę Cię, bo jesteś dziwny", albo co najwyżej na zasadzie "nie pociągasz mnie, jesteś zwyczajny/przeciętny".

Goście wytwarzają słabą lub co najwyżej średnią atmosferę, a głupio kombinują w stylu "o czym rozmawiać z kobietą". Tak jakby inne słowa, czy inne tematy, mogły dobrze funkcjonować w obrębie słabej/średniej atmosfery.

Należy myśleć inaczej - należy myśleć "Co mogę zrobić, aby PROSTE rzeczy dobrze mi wchodziły?".

Gdyby w tym wszystkim chodziło tylko o to, aby opracować jakieś dobre teksty czy tematy, to już dawno byłyby one dostępne gdzieś w internecie i każdy by je znał. Ale tak NIE JEST, bo w uwodzeniu GIGANTYCZNE znaczenie mają elementy NIEWERBALNE (zasadniczo: "energia"), które są w dużej mierze zależne od PSYCHIKI.

Rozmowa powinna być WYLUZOWANA, PRZYJEMNA, FAJNA, MIŁA.

Przynajmniej w jednym z wcześniejszych odcinków tej serii artykułów pisałem o tym, że zachowanie ("energia") które ma budować Bliskość Emocjonalną, powinno być ZGODNE z Bliskością Emocjonalną. To znaczy jeżeli chcemy, aby laska:

1. Czuła się przy nas wyluzowana -> powinniśmy sprawiać wrażenie wyluzowanych.

2. Czuła, że nas lubi, że jesteśmy fajni -> my powinniśmy sprawiać wrażenie, że my ją lubimy, uważamy ją za fajną.

3. Czuła się przy nas dobrze -> my powinniśmy sprawiać wrażenie, że czujemy się przy niej dobrze.

4. Czuła, że dobrze się z nami rozmawia -> my powinniśmy sprawiać wrażenie, że nam się z nią dobrze rozmawia. (to nie jedyny czynnik, ale to pomaga)

Itd itp.

Ale tak naprawdę sedno sprawy można ująć tak:

Jeżeli chcesz, aby Twoja rozmowa miała FAJNĄ atmosferę, to Twoja "energia" powinna być FAJNA, tak jakbyś w jakiś sposób czuł się FAJNIE rozmawiając z laską, tak jakbyś ją odbierał jako FAJNĄ.

To jest zasada, która tyczy się całego uwodzenia, w tym także budowania Bliskości Emocjonalnej.

Jest dobra energia -> różne rzeczy zaczynają wychodzić, działać, układać się dobrze.

Jest zła lub średnia energia -> te same rzeczy nie działają.

Swoją drogą, często ludzie mają średnią energię i nie rozumieją dlaczego im nie wychodzi, bo widzą, że ich energia nie jest zła, ale nie rozumieją, że to nie wystarczy. Oni nie rozumieją tego, że to co średnie co prawda nie odpycha, ale też nie pociąga - można powiedzieć, że "NIE UWODZI".

Inną kwestią jest to, jaki jest ogólny kształt, ogólny charakter naszego uwodzenia, naszego działania w interakcji z laską - i jaką rolę odgrywa w obrębie tego budowanie Bliskości Emocjonalnej.

Moje uwodzenie wygląda prawie zawsze tak, że ja przynajmniej niewerbalnie pokazuję lasce, że jestem nią zainteresowany jako mężczyzna i chcę, aby ona w jakiś sposób (romantyczno-seksualny, lub tylko seksualny) stała się moją kobietą.

Taka "rama interakcji" automatycznie dostarcza temat, czy też raczej grupę tematów, jaką jest NASZE WZAJEMNE POZNAWANIE SIĘ.

Chodzi o to, że jeżeli poznajemy się jako mężczyzna z kobietą, jeżeli to idzie w kierunku stania się parą, to jest rzeczą MEGA NATURALNĄ, że wzajemnie pokazujemy jacy jesteśmy i że obserwujemy, wypytujemy drugą osobę o oto, jaka ona jest.

Wyobraźcie sobie, że podchodzicie do kobiety na ulicy, ona jest zainteresowana i właśnie idziecie napić się do kawy, idziecie do oddalonej o 5 minut drogi kawiarni. Najlepiej wyobraźcie sobie jakąś realną, konkretną laskę, którą ostatnio wiedzieliście na żywo. Czy gdyby była Wami zainteresowana i mielibyście teraz przejść z nią 5 minut do kawiarni, to czy nie mielibyście SAMI Z SIEBIE ochoty na zapytanie się jej o coś, skomentowanie jej wyglądu czy sposobu zachowania? Nie mielibyście ochoty z nią porozmawiać, dowiedzieć się czegoś o niej, powiedzieć cos o sobie, powiedzieć jej coś miłego i zobaczyć, jak ślicznie się uśmiecha?

Wielu ludzi może tego "nie czuć", "nie łapać", przez traumy, blokady emocjonalne w tej sferze życia, itd, ale to tak naprawdę jest coś naturalnego i nie jest to kwestia znajomości czy wymyślania jakichś zaawansowanych "super tematów", "super tekstów". To w dużej mierze jest PO PROSTU PRZYJEMNA ROZMOWA.

Przy czym to też nie jest tak, że to jest łatwe - w praktyce mało który facet jest na tyle ogarnięty psychicznie, aby mieć przy tym wyluzowanie, mieć dobrą "energię" i faktycznie uczynić tę rozmowę przyjemną.

Wróćmy jeszcze do tego, jaki ogólny kształt, ogólny charakter ma nasza interakcja i jaką rolę w obrębie tego odgrywa budowanie Bliskości Emocjonalnej.

Tak jak napisałem wcześniej, moje uwodzenie prawie zawsze wygląda tak, że pokazuję kobiecie, przynajmniej niewerbalnie, że poznaję ją jako mężczyzna poznający kobietę, który ma zamiar stać się z nią parą. I u mnie to nie ma charakteru ani jakiejś słabej, "sondującej" propozycji, ani jakiegoś zwirchrowanego napalenia - ja w wyluzowany, uprzejmy i miły, ale jednocześnie konkretny sposób oczekuję od kobiety, że pójdzie ze mną do łóżka. To w sporym stopniu tworzy sugestię, że kobieta może, powinna pójść ze mną do łóżka, bo skoro ja sprawiam takie wrażenie, że jest to dla mnie co normalnego, naturalnego i fajnego, to może to JEST coś normalnego, naturalnego i fajnego, za czym ona powinna podążyć. Nie wiem czy to rozumiecie, nie wiem czy to "czujecie", ale dla kobiety to jest coś podniecającego, seksownego, ożywiającego, gdy ma przed sobą faceta, który sprawia takie wrażenie, że:

1. Chce ją przelecieć. (i/lub wejść w ciepły i uczuciowy związek, i/lub ostro ją zeszmacić)

2. Wierzy, że mu to się uda, albo przynajmniej są na to duże szanse.

3. Nie jest to jakieś macho nakręcenie, zwichrowane napalenie, nie jest to nic topornego czy nacechowanego napięciem, tylko coś wyluzowanego, miłego i uroczego.

To w ogromnym uproszczeniu jest takie trochę "wyrucham Cię w miłej atmosferze".

Laska widzi to i to się jej podoba, bo jest to w pewien sposób przyjemne, a do tego zaczyna myśleć np. w kierunku: "On sprawia takie wrażenie, jakby wyruchanie mnie było dla niego czymś normalnym... On jest taki fajny, wyluzowany - może faktycznie jest w stanie mnie uwieść i wybzykać? Właśnie o tym myślę i czuję się przyjemnie, uśmiecham się w środku... Czy ja właśnie mu ulegam, czy on już mnie do siebie przekonał? Niby powinnam mu się jakoś oprzeć, ale to jest takie słodkie, że nie mam ochoty się temu opierać... Zaraz, czy ja właśnie podjęłam decyzję, że dam mu się wybzykać? Nie powinnam tak myśleć, ale myśląc o tym pojawia mi się uśmiech na ustach i chyba się nakręcam...".

Powyższe powoduje, że moje uwodzenie ma pewnego rodzaju "RDZEŃ", zawsze ma charakter uwodzenia w sensie dążenia do stania się z laską parą (dowolnego rodzaju), nigdy nie jest to coś "bezpłciowego".

Przez to gdy buduję Bliskość Emocjonalną, to mogę poruszać różne mało istotne lub "miękkie" tematy, nie będąc jednocześnie miękkim, "słabym", nudnym, bezpłciowym itd - bo robię to z pozycji poważnego, konkretnego KANDYDATA NA CHŁOPAKA/KOCHANKA.

Jeżeli ktoś nie ma tego "rdzenia" i będzie próbował budować Bliskość Emocjonalną, to łatwo może wypaść jako "rozmowny leszcz", zawracający lasce głowę nijakim, nie prowadzącym nigdzie gadaniem. I taki problem nie oznacza, że budowanie Bliskości Emocjonalnej jest złym pomysłem - jest BARDZO dobrym pomysłem, ale to nie zastępuje INNEGO elementu.

Niektórzy faceci zauważają tę swoją "bezpłciowość" i próbują coś z tym zrobić, tylko niestety bardzo często w niewłaściwy sposób. Bardzo często opierają się oni na błędnym obrazie jakiegoś "macho ruchacza", czy też "ostrego cwaniaka", przez co zachowują się głupio, topornie i wypadają źle w oczach laski - wcale nie budują atrakcyjnej "ostrości", a do tego budują ANTY-Bliskość Emocjonalną. Czyli sprawiają, że laski czują się przy nich niekomfortowo, czują do nich antypatię, itd.

Jeżeli chodzi o budowanie Bliskości Emocjonalnej na tym wczesnym etapie, to niektórzy ludzie robią taki błąd, że próbują oni zrobić z tego jakiegoś rodzaju "mega ciekawą rozmowę", próbują zagłębić się mocno w jakiś temat. Czyli próbują wciągnąć laskę w dłuższą rozmowę odnośnie np. jakiegoś aspektu jej wyglądu czy osobowości, miejsca w którym akurat są, muzyki lub wakacji w obcych krajach, itd itp. Nie chodzi mi o to, że mam coś przeciwko tym tematom, bo to są ok tematy. Chodzi mi o sytuację, w której facet próbuje "na siłę" wciągnąć laskę w dłuższą rozmowę na jakiś temat. Przy czym to też nie jest tak, że dłuższa rozmowa na jakiś temat musi być zła - może być dobra, natomiast mi chodzi o sytuacje, gdy facet próbuje zrobić z tego dłuższą rozmowę dlatego, bo nie ma innego pomysłu na interakcję.

Powiedzmy, że jakiś gość zagaduje laskę, pyta się ją o to czy ona tańczy, a potem pcha się w 10 minutową rozmowę o tańcu. Co w tym złego? On robi z tego interakcję, która kręci się wokół tańca, a nie wokół ICH DWOJGA i tego, jak właśnie schodzą się w parę.

Przy czym nie chcę, aby ktokolwiek odczytał to tak, że długie rozmowy na tematy takie jak taniec są złe. Mogą być bardzo dobre, ale niech wynikają one z tego, że Wam i kobiecie dobrze się rozmawia na dany temat. A nie z tego, że ktoś nie potrafi inaczej prowadzić interakcji, ma problem z prezentowaniem się jako poważny kandydat na chłopaka/kochanka i "ucieka" od napięcia poprzez "ucieczkę" w dłuższą rozmowę na jakiś temat, jednocześnie SZTUCZNIE NARZUCAJĄC to kobiecie.

Napiszę jeszcze trochę odnośnie technicznej strony tego wszystkiego.

Generalnie jest tak, że poznawanie nowej kobiety w pewnym stopniu przypomina poznawanie nowej koleżanki czy też kolegi. Bo w każdym z tych przypadków jest tak, że poznajemy nową osobę, dowiadujemy się czegoś, mówimy coś o sobie i buduje się w ten sposób Bliskość Emocjonalna. I jeżeli ktoś nie wie jak rozmawiać z kobietami w kontekście uwodzenia, to może mu pomóc przyjrzenie się temu, jak wygląda poznawanie nowych koleżanek i kolegów.

Jak to wygląda, gdy poznaje się nowe koleżanki lub kolegów?

Najczęściej to się zaczyna od DROBNEJ WYMIANY INFORMACJI, DROBNEJ WYMIANY OPINII.

Samo przedstawienie się jest drobną, podstawową wymianą informacji o tym, jak dane dwie osoby się nazywają.

Potem często są pytania o to, z którego miasta ktoś jest, czym się zajmuje, co robi zawodowo lub co studiuje, jakie hobby uprawia, gdzie imprezuje, itd.

Jest też wymiana opinii - np. gdy ktoś powie gdzie studiuje, to czasami ktoś wyraża pytanio-opinię typu "to chyba trudne studia, prawda?". Gdy rozmowa schodzi na temat imprezowania, czy też np. jedzenia/restauracji, to często dochodzi do wymiany opinii odnośnie np. danego lokalu czy jakiegoś rodzaju jedzenia, jak sushi czy kuchnia tajska.

To są zasadniczo PROSTE rzeczy, ale one DZIAŁAJĄ. Tylko to też nie powinno być mechaniczne, na zasadzie "odpytywania" - zamiast tego powinno być w tym coś osobistego, czemu zresztą świetnie służy wymiana opinii, ODCZUĆ na różne tematy. Ma temu towarzyszyć adekwatne wrażenie bycia otwartym na drugą osobę, zainteresowanym nią - adekwatne, czyli też nie przesadnie duże.

(Oczywiście rozmowa z kobietą, którą chcemy zaliczyć, powinna pod pewnymi względami wyglądać inaczej, niż rozmowa z koleżanką czy kolegą, ale pewne elementy, jak właśnie wymiana informacji i opinii, działają dobrze i tu i tu.)

W uwodzeniu dobrze się sprawdzają pytania, sugestie tyczące się tego, jakiego typu osobą jest laska. Czyli np. "Ty to mi wyglądasz na X", albo "Ty jesteś X osobą, prawda?".

To może być połączone z humorem, także humorem docinająco-prowokującym. To potrafi dobrze działać, bo to rozluźnia atmosferę, zmniejsza bariery, tylko tutaj duże znaczenie ma poziom talentu komediowego danej osoby. Jeżeli ktoś nie zrobi tego śmieszne, z wdziękiem, to łatwo to może wyjść na chłystka, a nawet buraka. Ja sam mam w mojej ocenie przyzwoity, ale na pewno nie super dobry poziom humoru, więc używam trochę humoru, ale nie opieram się na tym zbyt mocno.

Mogą też występować komplementy - które są o tyle dobre, że jeżeli się je powie z wdziękiem, to kobiecie robi się przyjemnie, wzajemna atmosfera robi się bardziej przyjazna.

Mówię tutaj ogólnie o bardzo różnych tekstach, których sam nie mam zapamiętanych - po prostu odnoszę się do tego, co widzę lub co mówi mi laska, albo mówię coś uniwersalnego, w stylu "lubisz kawę?".

To wszystko tak naprawdę nie jest jakoś super skomplikowane, tu nie chodzi o znalezienie jakiegoś przebiegłego planu dokonania jakiejś mega manipulacji. Tu raczej chodzi o wyluzowanie, o fajną, miłą, przyjemną, pełną wdzięku LEKKĄ gadkę.

To w pewnym sensie jest PROSTE (nieskomplikowane), ale dla większości ludzi NIE JEST ŁATWE. Bo większość ludzi nie ma w tym wprawy, nie ma umiejętności, ani też wyluzowania, ogarnięcia psychicznego.

W poprzedniej, 8 części tego cyklu, napisałem coś takiego o Bliskości Emocjonalnej podczas podchodzenia:

"Jeżeli ktoś potrafi to robić, to jest to dla niego prosta sprawa, niewymagająca większego wysiłku - to w końcu kwestia tylko kilku sekund, właściwego odezwania się do laski, to znaczy przede wszystkim z właściwą "energią" - a potem uwodzenie jest w sporej mierze z "z górki", bo zaczyna się z dobrej pozycji. Żeby było śmieszniej (choć raczej nie dla ludzi, którzy tego nie potrafią), większość ludzi potrafiących to robić (niekoniecznie według tego samego stylu co ja) nie rozumie jak działa - po prostu nauczyli się wchodzić w odpowiedni "klimat" (a tym samym "energię"), zagadywać w odpowiedni sposób i nie widzą w tym nic nadzwyczajnego. Z kolei jeżeli ktoś nie potrafi tego robić, to nauczenie się tego potrafi być bardzo trudną sprawą. I co prawda można uwodzić bez tego, ale dużo, dużo mniej skutecznie i mając o wiele częściej "pod górkę"."

To o czym mówię tutaj, to tak naprawdę rozwinięcie, dalszy ciąg powyższego. Przy czym te kilka sekund podczas podejścia to coś dużo bardziej kluczowego, to jest w ogóle najbardziej krytyczny moment w całym uwodzeniu. Natomiast rozmowa po podejściu też jest dość istotna i "krytyczna", bo tak naprawdę laska dopiero ma bardzo podstawowy obraz tego kim my w zasadzie jesteśmy, ale jest to już trochę mniej "krytyczne" w stosunku do podejścia.

Podobnie jak w przypadku samego podejścia, jeżeli ktoś potrafi dobrze rozmawiać po podejściu, to ma praktycznie dostęp do seksualnego Eldorado. A jeżeli ktoś tego nie potrafi, to może mieć wrażenie, że uwodzenie jest bardzo trudne, laski są dziwne, wredne, niedostępne, itd itp. I ta różnica może być OGROMNA pomimo bardzo dużego podobieństwa, albo nawet identyczności wypowiadanych słów - co tworzy masę frustracji i niezrozumienia, a także głupiego kombinowania w niewłaściwych kierunkach.

Ja jestem w stanie mówić do kobiet proste rzeczy i mieć bardzo dobre rezultaty - ale ktoś inny mówiący te same rzeczy, będzie miał najprawdopodobniej dużo gorsze rezultaty. Bo zależy to w ogromnym stopniu od JAKOŚCI WYKONANIA - od "energii", wdzięku, płynności, gładkości, dopasowania do konkretnej kobiety, itd itp. To trochę tak jak w sporcie, w jakimś powiedzmy tenisie ziemnym czy stołowym, gdzie zawodnik z wieloletnim doświadczeniem jest dużo bardziej skuteczny od początkującego nie dlatego, że stosuje jakieś "tajne techniki", tylko dlatego, że dzięki posiadaniu większej wprawy, częściej, bardziej precyzyjnie trafia w piłeczkę.

Niezłym zobrazowaniem dobrej energii, dobrej jakości wykonania (ale nie doboru słów), jest ten fragment z filmu: https://www.youtube.com/watch?v=hUS_TMhFMFc

To mogą być proste rzeczy typu (to nie konwersacja, tylko oddzielne teksty):

- Jesteś taką miłą dziewczyną

- Wow, jesteś taką śliczną dziewczyną

- Pewnie właśnie wyszłaś z pracy, prawda? Czym się zajmujesz?

- Jesteś prawniczką? Aaaa, to pewnie jesteś pracoholiczką, a wieczorami pijesz do lustra, tak?

- Lubisz kawę? Tak? To świetnie, tam dalej jest bardzo fajna kawiarnia.

Z tego potem często robi się trochę dłuższa i trochę głębsza rozmowa na temat np:

- Jej i mojego życia zawodowego (jeżeli ona tylko studiuje, to na temat jej studiów)

- Jej i moich hobby

- Tego jaką ona jest osobą i jaką ja jestem osobą

Przykładowo ona mi mówi, że pracuje w korporacji. Ja rzucam komentarz odnośnie tego, czy to lubi. Ona coś odpowiada i pyta się mnie o moją pracę. Ja coś odpowiadam, ona się mnie pyta czy ja to lubię. Ja coś odpowiadam i mówię, że ona robi na mnie wrażenie osoby X. Gdzie X to mogą być różne rzeczy, ale generalnie coś miłego - np. że widzę, że jest konkretną osobą, ale ma też w sobie dużo ciepła.

Jeżeli ona powie, że studiuje, a jednocześnie dorabia jako jakaś hostressa czy fotomodelka, chciałby zostać modelką czy coś, to ja mogę jej np. powiedzieć, że ma do tego odpowiednią urodę, ale ja mam znajome w świecie modellingu i to nie jest zbyt zdrowe środowisko. W ten sposób z jednej strony sugeruję (ale bez oczywistego chwalenia się), że mam znajomości z których ona potencjalnie mogłaby skorzystać, a jednocześnie pokazuję siebie jako faceta "z wyższej półki", który mógł mieć inne partnerki będące modelkami. [przy czym ja też jestem w stanie wiarygodnie to zasugerować]

Jeżeli ona np. powie, że pasjonuje się tańcem, to ja mogę okazać tym zainteresowanie, nie przyznając się przy tym do tego, że tak naprawdę mam to gdzieś i sam nie umiem, nie lubię tańczyć. Jeżeli jak to często ma miejsce, taka laska lubi jakieś tańce latynoskie, jakąś salsę czy bachatę, a do tego w ogóle ciekawi ją świat latynoski, to ja mogę udać, że też mnie to interesuje i opowiedzieć jej jakieś bzdury o tym, jak to niby kiedyś byłem na Kubie.

Od tej strony to naprawdę nie jest jakaś fizyka kwantowa - po prostu trzeba prowadzić przyjemną rozmowę i mówić lasce to, co ona chce usłyszeć, to co pokazuje nas w atrakcyjnym świetle ORAZ przybliża nas do niej emocjonalnie. Wykonanie tego w sposób dobry jakościowo, wiarygodny, płynny i gładki, itd itp, jest czymś trudnym dla większości ludzi, ale to zasadniczo kwestia zdobycia wprawy i ogarnięcia psychicznego, a nie jakichś zaawansowanych koncepcji rozmowy.

Dodam tu jeszcze tyle, że to co napisałem w tym artykule tyczy się zarówno uwodzenia na ulicy, jak i uwodzenia w klubie, ale w większym stopniu uwodzenia na ulicy. To wynika z tego, że na ulicy rola rozmowy jest generalnie większa, ponieważ tam są lepsze warunki do rozmawiania (brak hałasu), a bardzo często kobieta jest sama i tak naprawdę mamy tam od początku "randkową" sytuację 1-na-1. Z kolei w klubie jest hałas, laska prawie zawsze jest z koleżankami, więc rola tego typu rozmów jest tam "statystycznie" rzecz biorąc mniejsza - choć z tym też bywa różnie, w klubach też można prowadzić długie i głębokie rozmowy, to zależy od okoliczności.