Szatynka z autobusu

Tego dnia byłem przeziębiony, ale musiałem pojechać załatwić pewną sprawę. Wsiadłem do autobusu i jak zwykle umilałem sobie czas gapiąc się na co atrakcyjniejsze współpasażerki, ale bez faktycznego zamiaru odezwania się do którejkolwiek z nich.

Przystanek czy dwa po mnie do autobusu wsiada dziewczyna, która bardzo mocno przykuwa moją uwagę, bo jest po prostu PRZEPIĘKNA. Ma nieskazitelną, mlecznobiałą skórę, jakby żywcem wyjętą z reklamy kosmetyków. Jej twarz jest seksowna, ale jest przede wszystkim SŁODKA, w dziewczęcy, niewinny sposób. Widać w niej wrażliwość, romantyczność, a także spokój połączony z uległością, graniczącą wręcz z biernością czy apatią, ale w jak najbardziej atrakcyjny dla mnie sposób. Do tego dochodzą jej usta, które są niesamowicie pełne i zmysłowe. Normalnie pomyślałbym, że to robota chirurga plastycznego, a ona nie wygląda na typ amatorki chirurgii, a od jej ust wręcz bije naturalnością. Muszę mieć do czynienia z "cudem natury", bo skóra i usta tej dziewczyny wyglądają "surrealistycznie" dobrze.

Lustruję też jej ciało, które jest naprawdę dobre, ale nie dorównuje mistrzowstwu skóry i ust, co jednak nie jest jakimkolwiek zarzutem. Dziewczyna jest wysoka, w okolicach 175 i wydaje się być zdecydowanie, aczkolwiek nie idealnie szczupła. Ma zgrabne nogi i fajny, okrągły tyłek, dla mnie nieidealny, bo ja wolę wychudzone/wyrzeźbione.

Po przejściu etapu czystego zachwycania się, zaczynam się zastanawiać: CO TERAZ?

Jestem w autobusie, dobrze, ale nieidealnie ubrany i co gorsza przeziębiony. Dziewczyna wygląda na bardzo młodą, dawałbym jej około 18, maksymalnie 20 lat. Jest wiele powodów, dla których normalnie bym sobie odpuścil. Ale ona jest PRZEPIĘKNA i MUSZĘ ją mieć. Myślę co zrobić... Ok, nie czuję się za dobrze z uwodzeniem w zatłoczonym w autobusie więc spróbuję innej, na dobrą sprawę ryzykownej opcji i wyjdę za nią na jej przystanku. Ryzykownej, bo ona może gdzieś szybko wejść, zgubić się w tłumie czy coś.

Pilnuję jej uważnie, w końcu ona wysiada na tym przystanku, na którym ja i tak miałem wysiąść. Przy czym oczywiście byłem gotów jechać z nią dowolnie długo. Dziewczyna wysiada i staje na przystanku, czyli ma przysiadkę, co jest dla mnie idealną sytuacją, bo to oznacza, że nie muszę jej nigdzie gonić.

Robię mały teatrzyk i patrzę się w kierunku z którego będzie nadjeżdżać autobus, a następnie odwracam głowę w jej kierunku i udaję, że dopiero co zauważyłem jej istnienie. Dlaczego to robię?

Nie potrafię tego do końca wytłumaczyć, ale moim zdaniem w tym co zrobiłem był element, który wywarłby na niej złe wrażenie. Facet który obserwuje ją w autobusie, a potem wysiada na tym samym przystanku co ona... W tym jest coś nieprzyjemnego i natrętnego, tak jakbym był jakimś zboczeńcem.

Odstawiam teatrzyk i udaję, że dopiero ją zauważyłem. Potem odwracam głowę i udaje, że ona bardzo mi się podoba (to akurat prawda), ale że nie wiem co z tym zrobić. Czekam chwilę i podchodzę do niej, robiąc wszystko bardzo miękko, bo mam wrażenie, że to miękki i płochliwy typ kobiety.

Mówię coś w stylu:

"Przepraszam, ale Pani jest taką piękną kobietą, że musiałem się do Pani odezwać (pauza) Czy dałaby mi Pani zaprosić się na kawę?" To wszystko z dobrotliwym, usłużnym wręcz uśmiechem i bardzo miękko.

Dziewczyna jest szczęśliwa, ale zmieszana. Uśmiecha się, ale widzę też niezdecydowanie i dyskomfort. Obawiam się, że mogę zostać spławiony, bo laska nie czuje się pewnie i ta sytuacja może ją przerastać. Ja jestem facetem, który ma powiedzmy o połowę lat więcej od niej i próbują ją poderwać na przystanku autobusowym. To nie jest komfortowa sytuacja dla młodej laski.

Ona jest onieśmielona, zmieszana i mówi mi, że nie wie co ma powiedzieć. Ja szybko i płynnie się przedstawiam, cały czas będąc uśmiechnięty, bardzo miły i na tyle uroczy, na ile tylko potrafię być.

Ona też się przedstawia i mówi mi, że taka sytuacja nigdy się jej nie przydarzyła. Ja mówię połowicznie żartobliwym tonem, że ja przepraszam i że to moja wina, ale ona jest taka piękna. Widzę, że moje adorowanie jej urody do niej trafia i że ta przepiękna kobieta NIE JEST PRZYZWYCZAJONA do bycia otwarcie adorowaną. Co nie dziwi mnie aż tak bardzo, bo wiem o tym, jak debilna w tym względzie potrafi być większość facetów.

W końcu w zasięgu wzroku, na pobliskich światłach zatrzymuje się JEJ autobus. Teraz mam trzy wyjścia:

1. Biorę od niej numer.

2. Próbuję przekonać do olania autobusu i pójścia ze mną na randkę.

3. Jadę z nią autobusem.

Wybieram pierwszą opcję. Moim zdaniem wspólna jazda autobusem na tym etapie mogłaby stworzyć atmosferę zagrożenia pt. "dlaczego jadę razem z dopiero co poznanym facetem". Na próbę

przekonania jej nie miałem czasu, a gdyby się nie zgodziła, to mogłoby wyjść to słabo. Opcja z wzięciem numeru też nie była idealna, bo rozmawialiśmy razem może z 7 minut. Trudno, biorę numer i żegnamy się.

Tego samego dnia wysyłam jej miłego SMS-a, mówiąc jej o tym, jak miło było mi ją poznać. To dobra metoda właśnie na "miękkie", onieśmielone laski.

Ona mi odpisuje i piszemy w obie strony kilka przyjaznych SMSów. W końcu proponuję jej spotkanie następnego dnia. Ona się zgadza, a ja mam nadzieję, że wytrwa przy tej decyzji.

Następnego dnia spotykamy się w kawiarni. Rozmawiamy miło na różne tematy i poznajemy się wzajemnie. Okazuje się, że ona ma 23 lata, jest więc starsza niż myślałem. Postępuję z nią bardzo delikatnie i nie próbuję jej nawet pocałować. W trakcie rozmowy mówi mi między innymi, że jest samotna. W co ja wierzę, bo takie właśnie sprawia na mnie wrażenie. Ogólnie widzę to tak, że jej może i trochę przeszkadza mój wiek, ale poza tym ona cieszy się, że będzie miała faceta starszego i bardziej na poziomie niż faceci jej koleżanek.

W weekend podjeżdżam po nią samochodem, a następnie jedziemy do mojej ulubionej kawiarni. Atmosfera jest już taka, że ona w zasadzie jest moją dziewczyną. W kawiarni rozmawiamy, ja patrzę się jej czule w oczy, jestem miły i troskliwy, a w pewnym momencie całuję ją delikatnie, po czym długo się przytulamy.

Po dwóch tygodniach intensywnego spotykania się jedno ze spotkań kończy się u mnie w domu, po około 6-7 randkach.

Cóż mogę dodać?

1. To dobry przykład DOSTOSOWANIA akcji do typu laski.

2. To dobry przykład chorej sytuacji, w której ŚLICZNA dziewczyna jest samotna, bo otaczają ją debile.