Psychika Uwodziciela, część 2

Miały być 3 części cyklu, ale na chwilę obecną wiadomo, że będą co najmniej 4.

W poprzedniej części opowiadałem o znaczeniu dobrego ogarnięcia psychicznego, natomiast w tej części chcę opisać na czym polega dobre ogarnięcie psychiczne, jaka jest "budowa" psychiki osoby dobrej z kobietami i czym rożni się ona od psychiki osoby która dobra z kobietami nie jest.

Na kim będę się opierać pisząc ten artykuł?

W pierwszej kolejności będę się oczywiście opierał na sobie - jestem zresztą wręcz IDEALNYM obiektem do tego, bo mam bardzo wysoki poziom ogarnięcia, a jednocześnie wysoką introspekcję i zdolność do ujęcia tego w słowach - część osób dobrych z kobietami jest bardzo, bardzo słaba w tłumaczeniu tego. Ale z drugiej strony mimo wszystko jestem tylko jedną osobą, a warto byłoby pokazać jakieś szersze spojrzenie, a nie tylko spojrzenie przez pryzmat mojej osoby.

Dlatego też będę się opierał również o inne osoby dobre z kobietami, które poznałem w swoim życiu - a poznałem ich kilkadziesiąt, aczkolwiek część była lepsza, a część była gorsza. Byli to bardzo różni ludzie - przykładowo niektórzy z nich nie poszli na studia, a nawet nie mają matury, a inni robią obecnie doktoraty. Część to dzieci z dobrych domów (podobnie jak ja), a część to ludzie ulicy, z problemami z prawem i podobnymi klimatami. Ta różnorodność jest dobra, bo pomaga mi ona zobaczyć rzeczy, które są WSPÓLNE u ludzi którzy w innych sferach różnią się od siebie.

Wykorzystam też znane mi osoby słabe z kobietami których oczywiście znam bardzo dużo - tacy ludzie oferują tutaj wartościowy KONTRAST względem mnie i innych osób dobrych z kobietami.

Znane mi osoby dobre z kobietami

Tak jak pisałem powyżej, poznałem w ciągu życia kilkadziesiąt osób dobrych z kobietami. Część z tych osób była lepsza, część gorsza, ale wszystkie były dobre, zauważalnie ponadprzeciętne jeżeli chodzi o uwodzenie.

Swoją drogą, ludzie którzy o tym słyszą często pytają się mnie, jak poznałem, gdzie poznałem tyle osób dobrych z kobietami - bo oni znają takich osób tylko kilka, a i to często w sposób "naciągany" - tzn. nazywają dobrymi najlepsze osoby w swoim otoczeniu, które to osoby często tak naprawdę są nie tyle faktycznie dobre, co raczej "w miarę ok".

Poznałem te kilkadziesiąt osób dobrych z kobietami poprzez znajomych, na zasadzie "kolega kolegi", a co najważniejsze - "CIĄGNIE SWÓJ DO SWEGO", czy też jak to jest ładnie ujęte w języku angielskim "BIRDS OF A FEATHER FLOCK TOGETHER", przysłowie które nawiązuje do tego, jak ptaki (ludzie) tego samego gatunku łączą się w stada.

Gdy w liceum zacząłem imprezować z mocno rozrywkowym, ogarniętym z kobietami towarzystwem (TIAN), to nie tylko poznałem takich właśnie kolegów, ale także zmieniła się moja mentalność, moje podejście do kobiet i imprezowania. I w kontekście tych tematów zacząłem się rozumieć lepiej z takimi ludźmi, a gorzej z ludźmi "normalnymi". Nadal lubiłem moich "normalnych" kolegów, nadal lubiłem z nimi rozmawiać, ale na inne tematy - w kontekście imprez i kobiet stali się w moich oczach zestresowanymi, nieogarniętymi leszczami, którymi w takim kontekście FAKTYCZNIE BYLI. Imprezy i kobiety były ważną, a tak naprawdę najważniejszą częścią mojego życia i miałem potrzebę posiadania kolegów z którymi w tej sferze miałbym coś wspólnego, z którymi w tej sferze bym się rozumiał. A nie ja jeden miałem taką potrzebę - inne osoby ogarnięte z kobietami miały często podobnie, co tworzyło mechanizm wzajemnego zainteresowania i oczywiście mocno wspierało proces tworzenia między nami koleżeństwa czy też przyjaźni.

Powyższy mechanizm tak naprawdę nie jest unikalny dla kontekstu ogarnięcia imprezowego/uwodzeniowego - ludzie generalnie mają potrzebę kontaktów z ludźmi podobnymi do nich, myślącymi tak jak oni, tym samym się zajmującymi. Widać to chociażby po ludziach zajmujących się różnymi sportami - jeżeli ktoś zajmuje wiele lat jakimś sportem, to najczęściej przez lata dorobił się wielu kolegów poznanych właśnie przez ten sport. Osoby siedzące długo w danym sporcie miewają nawet po kilkudziesięciu bliższych i dalszych kolegów poznanych przez ten sport. Podobnie jest ze studiami czy z pracą - po wielu latach prawnik będzie znał kilkudziesięciu prawników, informatyk kilkudziesięciu informatyków, a kucharz kilkadziesiąt osób pracujących w gastronomii. U mnie było tak z uwodzeniem - przez lata imprezowania i poznawania nowych ludzi, kolegów moich kolegów, poznałem kilkadziesiąt osób dobrych z kobietami.

Jacy to byli ludzie?

Pod wieloma względami - różni. Przykładowo dwóch robi obecnie doktoraty, ale niektórzy w ogóle nie poszli na studia, a nawet nie mieli matury. Jedni pochodzili z dobrych, zamożnych rodzin, a inni z ubogich rodzin, gdzie alkohol był problemem. Jedni byli nastawieni pokojowo i zdecydowanie woleli unikać bójek, inni zaś byli gotowi bić się z dość błahych powodów i mieli na koncie po kilkadziesiąt fizycznych starć, nie licząc słownych awantur, które łatwo mogły się przerodzić w to poprzednie.

Jest to więc szeroki profil ludzi, chociaż też nie obejmuje wszystkiego. W szczególności widzę tutaj dwa słabe punkty:

1. Jestem z Warszawy, a moi znajomi albo też się tutaj urodzili, albo przyjechali tu na studia/do pracy. W innych dużych miastach może to wyglądać odrobinkę inaczej, ale powinno być bardzo podobnie, natomiast prawdziwa różnica może być widoczna w małych miejscowościach. Ja osobiście nie wiem jak to wygląda, ale słyszałem opowieści np. o tym, że w mniejszych miejscowościach dużo częściej dochodzi do bójek, a zdolność do ich wygrywania jest czymś dużo, dużo bardziej istotnym niż w Warszawie. W tym kontekscie tamtejsze osoby dobre z kobietami mogą prezentować inny, bardziej fizycznie silny i agresywny typ ludzi - być może, bo ja nie wiem, to nie jest mój świat.

2. To ciekawa sprawa, ale moi znajomi dobrzy z kobietami generalnie prezentują "konkretne" zawody - są to przykładowo prawnicy i informatycy, a także np. kierowcy tirów. Natomiast nie ma wśród nich przedstawicieli zawodów artystycznych, nie ma muzyków, nie ma tancerzy, nie ma spełnionych czy niespełnionych pisarzy, itd. Zdarza się, że ktoś jest nieogarnięty życiowo w takim sensie, że za dużo imprezuje, za dużo pije czy też przyjmuje inne substancje, ale nikt nie zajmuje się czymś niekonkretnym - jest albo robienie konkretnych rzeczy, albo alkoholowo-używkowa beztroska/wegetacja. Mnie samego ciekawi w tym kontekście jak to jest - czy jest tak dlatego, że wbrew stereotypom z kobietami radzą sobie dobrze nie "artyści", tylko raczej ludzie z konkretnym nastawieniem? Czy też może są analogiczne kręgi w środowisku np. muzyków, ale ja ich po prostu nie znam? Nie wiem, natomiast w moich kręgach jest właśnie tak jak napisałem.

Powyżej nakreśliłem "ogólnożyciowy" profil tej grupy - a co z kobietami i uwodzeniem?

O ile te wszystkie osoby były dobre z kobietami, o tyle były też różnice. Niektóre osoby działały tylko na domówkach, inne na domówkach lub w klubie, jedynie nieliczne potrafiły działac na ulicy. Są też różnice w stylu - część tych ludzi prezentuje styl "zawadiacki", nastawiony na ostry dowcip, a część prezentuje styl bardziej stonowany. Niektórzy lubią w klubach parkiet, a inni parkietu unikają.

Ok, nakreśliłem obraz grupy na której się opieram, opowiedziałem o różnicach, natomiast jakie są ELEMENTY WSPÓLNE występują u tych wszystkich ludzi?

Na pewno wspólne jest to, że oni wszyscy są imprezowiczami, którzy spędzili w życiu kawał czasu na domówkach, w pubach i klubach. To nie jest bezpośrednio cecha uwodzeniowa, natomiast jest to w pewnym stopniu PRZYCZYNA tego, że są dobrzy kobietami. Osoby dużo imprezujące mają więcej okazji do interakcji z kobietami - i to takich okazji, które odbywają się wpływem alkoholu, co działa "ośmielająco" i "rozwiązuje język". W dodatku osoby dużo imprezują mają też z reguły kolegów którzy dużo imprezują, którzy to koledzy często wywierają na nich dobry wpływ, bo sami są ogarnięci z kobietami - na mnie samego wpłynął w OGROMNYM stopniu właśnie taki pozytywny wpływ kolegów z licealnego TIAN, co opisałem w artykule "Jak stałem się z dobry z kobietami". (http://uwodzenie-milroh.blogspot.com/2012/02/jak-staem-sie-dobry-z-kobietami.html) Nie każdy imprezowicz jest dobry z kobietami, bywają różne przypadki, ale OGÓLNA TENDENCJA jest właśnie taka, że imprezowicze są w tym "statystycznie" lepsi i widzę to bardzo silnie u znanych mi osobach dobrych z kobietami - nie ma wśród nich ANI JEDNEJ osoby, która nie byłaby ponadprzeciętnie imprezowa.

Powyższe to moim zdaniem wartościowa informacja o tym jak ci ludzie stali się dobrzy z kobietami, ale jest to też pewnego rodzaju obrazek który powinien Wam pomóc w zrozumieniu tego, o jaki typ ludzi chodzi. Mam tu na myśli to, że dla tych osób imprezowanie i alkohol to ważna część życia, a jednocześnie coś przez co była kształtowana ich psychika. Dla nich impreza nie coś nadzwyczajnego, tylko raczej środowisko które doskonale znają i w którym czują się naturalnie. (Tylko proszę, niech nikt nie próbuje głupio naśladować powyższego, NA SIŁĘ dużo imprezując i pijąc - u tych ludzi to był pewien proces którzy przebiegał naturalnie, w latach w których byli jeszcze młodzi i psychicznie nieukształtowani, a towarzyszyła temu obecność odpowiednich kolegów. Jeżeli zrobicie to samo, ale w innych okolicznościach, bez tych czynników, to raczej nie uzyskacie takich samych efektów, a ja nie chciałbym, aby przez tego bloga ktoś np. popadł w alkoholizm.)

Inną rzeczą, która łączy tych wszystkich ludzi jest podobne PODEJŚCIE DO KOBIET I UWODZENIA. To jest coś łączącego tych wszystkich ludzi i dlatego moim zdaniem jest to faktycznie ta tytułowa dla tego artykułu "Psychika Uwodziciela", która charakteryzuje ludzi dobrych z kobietami i stoi tutaj "ponad" cechami indywidualnymi. Nie w takim sensie, że wygląda to 100% identycznie u każdego z moich znajomych, bo są pewne różnice, ale są one niewielkie w porównaniu z naprawdę dużym podobieństwem.

Psychika Uwodziciela "W Pigułce"

Na czym polega to PODEJŚCIE DO KOBIET I UWODZENIA?

Gdybym miał ujać to w jednym zdaniu, to napisałbym tak: KOBIETA SŁUŻY DO RUCHANIA.

Kobieta służy do ruchania, A WIĘC dążenie do jej zaruchania jest czymś normalnym, naturalnym, słusznym, oczywistym, itd itp. Kobieta jest do ruchania, A NIE DO TEGO, aby się jakoś specjalnie przejmować tym co sobie o nas pomyśli, czy też przejmować się byciem fair względem niej. Taka postawa w bezpośredni sposób przekłada się na wysoki stopień wewnętrznego przyzwolenia, na niski poziom stresu/rozterek/blokad w kontekście uwodzenia.

Ja oczywiście rozwinę temat dalej, ale powyższe to zasadniczo cała sprawa "W PIGUŁCE".

Jest to coś niby prostego, ale wielu ludzi ma problem z zauważeniem, (pełnym) zrozumieniem czy też zaakceptowaniem tego, że na tym właśnie opiera się ogarnięcie psychiczne osób dobrych z kobietami, a przynajmniej wszystkich które ja znam.

Co ciekawe, często ludzie w jakimś stopniu zauważają to o czym tu piszę, w jakimś stopniu to rozumieją, ale nie do końca. Często dana osoba ma kolegę który jest dobry z kobietami i który "przypadkiem" ma mniej więcej właśnie takie podejście do kobiet - wtedy taka osoba często zaczyna nad tym myśleć, zastanawiać się jak to jest, zadawać sobie pytania odnośnie tego, dlaczego ktoś o "płytkim" podejściu do kobiet ma ich więcej niż faceci o podejściu bardziej "dojrzałym". Potrafią ludziom z tego wychodzić całkiem przyzwoite wnioski, lecz najczęściej ich myślenie jest jakby "ucięte" w pewnym punkcie, w szczególności brakuje w nim konkluzji, świadomości tego, że to co obserwują to tak naprawdę WIELKA ZASADA, coś bardzo ważnego. Przy czym ja też ich rozumiem - np. ktoś ma znajomego który jest "pomniejszym ruchaczem", który jest w miarę dobry, ale nie jest naprawdę dobry i trudno jest takiej osobie dojść do tego, że to co obserwuje na przykładzie swojego znajomego to jest coś wielkiego i fundamentalnego.

Innym ciekawym zjawiskiem jest to, że u wielu ludzi występuje nie tylko zwyczajne niezrozumienie, nie tylko zwyczajna niekompetencja, ale także opór emocjonalny, opór światopoglądowy przed zaakceptowaniem, przyjęciem tego do wiadomośći. To o czym piszę dla wielu ludzi jest nieprzyjemnym obrazem, obrazem niezgodnym z ich światopoglądem, niezgodnym z ich przekonaniami odnośnie kobiet czy moralności. Tyczy się to szczególnie facetów idealizujących kobiety, dla których obraz według którego (atrakcyjne, inteligentne, fajne) kobiety dają dupy "draniom" czy też "prostakom" jest czymś oburzającym i niemożliwym do zaakceptowania. I co tu dużo mówić - to są oderwani od rzeczywistości idioci. Świat jest jaki jest, ucieczka od rzeczywistości poprzez negowanie tego co się komuś nie podoba to coś mocno patologicznego.

Tutaj napiszę to, że i ja i te kilkadziesiąt osób ogarniętych z kobietami, my jesteśmy generalnie różnymi ludźmi, ale wszyscy jesteśmy nie tylko imprezowiczami, ale także "niegrzecznymi chłopcami" jeżeli chodzi o kobiety. Nie mam tu na myśli bycia "Badboyem" w stereotypowym ujęciu - np. w sensie jakiegoś dobrze zbudowanego faceta z tatuażami, w skórze, z groźnym grymasem na twarzy, który jednym spojrzeniem dominuje kobietę, a potem idą razem się bzykać. NIE. My jesteśmy realnymi ludźmi, a nie postaciami rodem z filmów - jesteśmy generalnie mniej czy bardziej NORMALNI i jesteśmy "niegrzecznymi chłopcami" głównie w sensie naszego "niegrzecznego" podejścia do kobiet. I z jednej strony jesteśmy jak ja to lubię mówić "moralnymi degeneratami" w kontekście kobiet, ale z drugiej strony grupowo nie jesteśmy wcale złymi ludźmi. To znaczy wśród tych kilkudziesięciu osób były też takie osoby, które były ogólnie złymi, niegodnymi zaufania ludźmi, ale to nie jest cecha wspólna dla nasz wszystkich.

My jesteśmy tak naprawdę imprezowiczami którzy na pewnym etapie życia nauczyli się, że "niegrzeczne" podejście do kobiet - traktujące je przedmiotowo, egoistyczne, manipulacyjne, itd itp, daje więcej sukcesów/seksu, większy luz i wolność w kontaktach z kobietami. Mamy też generalnie poparte realnymi przykładami z życia wrażenie, że kobiety niekoniecznie zasługują na to, aby traktować je inaczej, a mężczyźni którzy traktują je inaczej są względem nas przegranymi seksualnie i emocjonalnie frajerami. Zresztą tak naprawdę u źródeł tego wszystkiego leży właśnie nauka wyciągnięta z życia, obserwacja praktycznych efektów różnych postaw widocznych u różnych ludzi. To tak jak ze mną i z moim licealnym TIAN - po prostu zobaczyłem, że "imprezowicze" mają więcej kobiet niż moi "normalni" znajomi, więc zacząłem naśladować tych pierwszych, odrzucając punkt widzenia tych drugich.

Jeszcze jedna kwestia - jeżeli piszę o "niegrzecznym" podejściu, to mam na myśli WEWNĘTRZNE nastawienie, a nie jakiegoś rodzaju chamskie zachowanie - zachowanie to inna bajka, tutaj osoby o których mówię są generalnie miłe, a nawet czarujące. I to także w ramach obserwacji praktycznych efektów i podążania za tym co działa.

Tutaj przytoczę pewną historię, którą usłyszałem od osoby którą przedstawię Wam pod pseudonimem "Warszawski Łotr":

Warszawski Łotr rozmawiał ze swoim ojcem na temat kobiet - jego ojciec też swoje w życiu ruchał i jest konkretnym zawodnikiem. Rozmawiali na temat stosunku, podejścia do kobiet, szczególnie w kontekście rozstawania się z kobietami. Podczas rozmowy Warszawski Łotr palił papierosa - w pewnym momencie ojciec wskazał na papieros i powiedział: "Palisz teraz? Smakuje Ci? A jak zgaśnie to nie będziesz juz o tym myślał i pamiętał.", a potem "Co się robi z wypalonym papierosem? WYRZUCA".

Moim zdaniem ta historia nie tylko fajnie brzmi, ale także dobrze oddaje pewien sposób myślenia, postrzegania kobiet.

Głęboki vs Płytki Poziom Psychiki

Wcześniej napisałem o tym, że Psychika Uwodziciela to w dużym uproszczeniu nastawienie "Kobieta jest do ruchania". I to jest prawda, ale trzeba w tym kontekście wyjaśnić pewną kwestię.

Chodzi o to, że to co napisałem tyczy się sytuacji, w której której ktoś AUTENTYCZNIE, GŁĘBOKO funkcjonuje tak jak to opisałem. Chodzi o sytuację, w której ktoś nie tyle myśli, co CZUJE się w taki sposób.

Wielu, wielu facetów ma tak, że niby mają oni coś takiego, ale tylko na PŁYTKIM, POWIERZCHOWNYM poziomie. Można to ująć tak, że tacy faceci myślą, ale NIE CZUJĄ tego. Efektem tego jest osoba która niby jest ogarnięta, ale tak naprawdę nie jest - bo gdy przychodzi co do czego, podczas sytuacji uwodzeniowej w realnym życiu, to nagle ich powierzchowne "rozsądne" myśli zostają rozbite w puch, a do głosu dochodzą "nierozsądne" poglądy i odczucia znajdujące się na głębszym, w istocie silniejszym poziomie ich psychiki. Część takich ludzi dostrzega to i zdaje sobie sprawę z tego, że tak naprawdę mają problem ze swoją psychiką - bo sami postrzegają swoje własne reakcje emocjonalne jako coś szkodliwego. Natomiast część idzie patologiczną ścieżką wyparcia i budowania swojej "samooceny uwodzeniowej" w oparciu o swoje powierzchowne myśli - czego efektem są osoby mające siebie za ogarnięte, czasami wygłaszające na ten temat całkiem rozsądne opinie, ale u których sprawy się "sypią" w konfrontacji z realnymi sytuacjami uwodzeniowymi.

Czym jest "Głęboki Poziom Psychiki"? Tak naprawdę to nie wiem, widzę jedynie oznaki, cechy jego działania. Na pewno jest to coś co zmienia się długofalowo, pod wpływem doświadczeń życiowych - jest to przypuszczalnie część psychiki odpowiedzialna na naszą "długofalową" osobowość, ta sama która odpowiada za powtarzanie wzorców zaabsorbowanych w dzieciństwie, ta sama którą na psychoterapii zmienia się podczas wielomiesięcznej, a nawet wieloletniej pracy.

W tym kontekście mamy tutaj pewien "sekret" - ludzie dobrzy z kobietami to generalnie ludzie którzy są DŁUGOFALOWO "wychowani" w odpowiedni sposób, przez co są ogarnięci na GŁĘBOKIM, a nie jedynie powierzchownym poziomie. Z tym jest podobnie jak z powtarzaniem tego, co zostało nam wpojone w dzieciństwie - tylko tutaj okresem tego kształtowania jest na ogół okres liceum lub studiów, a rolę "wychowawców" odgrywają najczęściej odpowiedni koledzy.

Powyższy fakt jest przyczyną wielu nieporozumień. Często ludzie "normalni", czyli tak naprawdę słabi z kobietami patrzą na ludzi dobrych z kobietami i starają się zrozumieć jak tamci to robią, starają się ich naśladować. Tylko problem w tym, że ci "normalni" faceci starają się to zrozumieć/naśladować poprzez wysiłek na powierzchownym poziomie, podczas gdy ich poziom głęboki jest pełen syfu przeszkadzającego w uwodzeniu. I nawet jeżeli coś zrozumieją, nawet jeżeli jakieś podchwycone zachowania okażą się być skuteczne, to i tak będzie się to miało nijak do tego, jak dobrze działają osoby ogarnięte na głębokim poziomie. I nie chodzi tu o samą skuteczność, ale też o KOMFORT - o to, że osoba poukładana na głębokim poziomie uwodzi na większym czy mniejszym luzie, a osoba niepoukładana męczy się, wysila, ponosi duże koszty emocjonalne.

To też jest pewnego rodzaju błędne koło dla tych "normalnych", bo jeżeli uwodzenie jest trudne emocjonalnie i mało skuteczne, to może powstawać, a potem UGRUNTOWYWAĆ się przekonanie, że uwodzenie jest i musi być takie - że jest to coś ciężkiego, wymagającego siły woli i wyrzeczeń, itd itp. I na poziomie głębokim/emocjonalnym może się w takiej osobie jeszcze mocniej zakodować, że uwodzenie to wysiłek przez zaciśnięte zęby, a nie coś fajnego i przyjemnego.

U osoby ogarniętej w dużej mierze też jest "koło", tylko raczej nie "błędne" - u takiej osoby, jeżeli nie przerwie tego miłość/małżeństwo/dziecko (a i to często "nie działa"), to w gruncie rzeczy wysiłku, świadomej pracy wymagałoby ZAPRZESTANIE prowadzenia dobrego życia seksualnego. Bo zawsze jest jakaś impreza, chce się i tak gdzieś wyjść, a gdy już się wyjdzie, to zawsze są jakieś fajne laski. A jeżeli czujemy się ok z podejściem, jeżeli nie jest to dla nas duży wysiłek emocjonalny, to dlaczego nie mielibyśmy podejść? Szczególnie jeżeli wiemy z doświadczenia, że mamy realne szanse skończyć z laską w łóżku? To powoduje, że wśród osób ogarniętych są ludzie którzy mają dużo kobiet, a są naprawdę leniwi i/lub zdezorganizowani - po prostu bzykanie jest dla nich na tyle łatwe i wymagające mało wysiłku, że lenistwo/dezorganizacja nie jest przeszkodą.

CDN